Şimdi haftasonu kartına yapılan yorumları cevapladım da birden stres bastı bana. Beklenti çok yüksek şu
kahvaltı sofrası ile ilgili, gerçi bildiğin kahvaltıydı,biri tatlı biri tuzlu olmak üzere de iki yeni tarif denedim, iş arkadaşım sağolsun, ikisi de çok lezzetliydi ki bu ilk yapışım olmasına rağmen yaparken bile hiç şüpheye düşmedim her şey olması gereken gibi oldu. Bu hafta içi o güne ait fotoğrafları düzenleyebilirsem paylaşacağım ama fotoğrafları bilgisayara aktardığımda ıııyyy bunlar ne böyle diyip de beğenmezsem sadece hatıralarda kalacak o günJ
Neyse gelelim bu gündü konumuza. Şimdi bir çoğunuz fotoğraflara bakıp bakıp bu ne böyle diyorsunuz değil mi??? Hadi yapmış, bakmış bir şeye benzememiş, üşenmemiş boyamış, sonra da kalkmış fotoğraflarını çekmiş, İyi tamam fotoğraflarını çektin de ne akla hizmet yayınlıyorsun sanki matah birşeymiş gibi diyebilirsiniz. Çünkü her gören kardeşim dahil aynı şeyleri söyledi. Hele teyzemin kızı ver bir çocuğa da içine kalemtraş atıklarını koysun dediJ
Bir iki haftaya atabilirim.. atmaya da bilirim garantisi yok yani… Ama şimdilik öyle duruyor sehpanın bir köşesinde tıngır tıngır sallanıyorlarJ
Efendim geçen haftasonuydu elimde bu doğal hamur, evin içinde dolanıp duruyorum ne yapsam bununla diye (daha önce hiç almamıştım, tecrübesizim yani). Birden aa kase yapayım dedim. İncecik açmaya çalıştım ama sadece bir büyük bir de küçük kaselik hamur çıktı. Kasenin içine iyice yerleştirdim. Ama bir yandan da korktum, ya yapışırda çıkmazsa kaselerimden diye. İşte ondandır bu yamru yumruluk. Tam kurumadan çıkartıverdim kalıptan, sonra attım tezgahın bir köşesine. Olmadı bunlar. Fiyasko diye… Suratım asıldı oturdum yerime.
Ertesi gün işten geldim zavallılar kurumuş… Atmaya elim gitmedi, dur dedim denemelik olsun bunlar, nasıl yapıldığını, bu hamurla daha neler neler yapılabileceğini anladın en azından…
Aldım boyaları yanıma gördüğünüz benekleri yaptım içine. Sonra götürdüm kardeşimin anlamsız bakışları altında sehpanın köşesine kondurdum ikisini. Bunlar ne böyle gudubet gibi, dipleri bile durmuyor dönüyorlar oldukları yerde dedi… Olmamış….
Ama bir haftadır sehpadalar, annemle babamda geldiklerinde de bir posta dalga geçerler, sonrası Allah Kerim…
Ama bak onlardan bir yığın fotoğraf ve bir post konusu çıktı. Maksat muhabbet olsun bu kaselerin adı da…
I know I know, they are so simple and very crooked:)
You can say that why did she share these silly things with us. Just I can say, I liked them.
This was my first experience with dough. I did not know what can I make with it and I decided to make a bowl but then I was scared if it stick into the bowl either I can not remove it. I removed it as soon as still wet. Because of that they are so crooked.
I forget them at the kitchen for a while but then I wanted to give a chance:) I made dots with my two favorite colors inside the bowls.
A lot of people which saw them, including my sister made fun with these bowls:)
But it is not important. As I said that; they made me happy for a while and I took many photos. It is enough for me…