O Bir Evimizin Oğlu...

Son zamanlarda bloğuma çok fazla zaman ayıramıyorum. İşler  nedense çoştu, halbuki nasıl da alışmıştım gevşek gevşek çalışmaya onca tempolu geçen yıllardan sonra…

Şu sıralar toplantılar, ihaleler, teklif talepleri… aman işte sürüsüyle sıkıcı tantana.. Benim yerim sahneler, burada ne işim var benim diyip tası tarağı toplayıp alıp başımı gitmek istiyorum ama sanırım bu bir tek filmlerde oluyor…

Bu arada annemle babamı da Balıkesir’e yolcu ettik… Yıllardır gurbetliğe alışmamız gerek belki ama yok olmuyor, yine bir Türk filmi çevirdik ayrılırken... Yazın sık sık görüşüyoruz ama kışın nedense uzun oluyor görüşme aralıkları, işe güce öyle bir kaptırıyoruz ki kendimizi, annemler de bizi düşünüp, özledik sizi gelin demiyorlar hiç.. Dese atlayıp gideceğiz belki düşünmeden.

Bak şimdi aklıma geçenlerde babamla kardeşim arasında geçen bir muhabbet geldi.

Annemle babamın evlendikten 7 yıl sonra çocukları  olmuş (eminim daha önce de bahsetmişimdir bu şanlı olaydan) .  Yani ben dünyaya gelmişim. Sülalede epey bir tantana kopmuş, yemekler verilmiş, kutlamalar yapılmış, isim için kuralar çekilmiş falan… 2.5 yıl sonra kardeşim dünyaya gelmiş, eee tüm beklenti erkek olması yönünde, babam büyük bir heyecanla oğluna kavuşmayı bekliyor ama sonuç hüsran… (Gerçi bunu bizimkiler şöyle anlatır kardeşime; efendim tamam babam erkek istiyormuş ama hastahanede kardeşimi odaya getirmişler babam yüzündeki tülbeti şöyle bir kaldırıp bakmış ki, kardeşimin güzelliğinden gözleri kamaşmış “ben ne yaparım erkek çocuğu dünyalar güzeli bir kızım olmuş” demiş mişşşş)

Neyse doğumdan sonra daha annem hastahaneden çıkmadan babam gitmiş kardeşimin nüfus cüzdanını çıkartmaya, aralarında konuşmamışlar bile isim olayını (düşünün adamcağızın yaşadığı travmayı: ) . Alt komşumuz bana Funda diye sesleniyormuş yanlışlıkla, annem de bundan bahsetmiş babama, babam da sanmış annem Funda ismini seviyorJ (Evet bu arada bunu anneme sorduğumuzda “evet ben çok seviyordum Funda ismini, ben istedim konmasını” der…)

Yani kısacası kardeşimin adı olmuş Funda. Evimizin oğlu. Akşam işden geliyoruz mesela , kardeşim geldiğinde babam ; “oooo evin oğlu geldi” der. Telefonda aradığında ; “nerede bizim oğlan kahvede mi “ diye sorar. Küçükken her ay bir spor ayakkabısı alınırdı ona, futbol oynardı, patlatırdı hepsini, ben o sırada anca bebeklere elbise dikerdim, hayali kahramanlarla konuşurdum.

Sonra mesela ben yüksekten korkarım, ağaca falan tırmanamazdım, kardeşim ağaç tepesinden inmezdi. Annemler evde olmadığında hemen koşar balkon demirlerinin dışında gezerdi, ben çığlık çığlığa saçımı başımı yolarken… Bir yaz acayip küfüre alıştı bu, ilkokula gidiyordu henüz ama ağzı o kadar bozuldu ki neredeyse yoldan her geçene küfür etmeye başlamışlardı iki arkadaş.. Ağzına acı biber sürüldü. Evet sürüldü…

Epey uzun bir giriş bölümü olmuş şimdi şöyle bir baktım da yukarıya doğru, ben bunun hayatta ingilizcesini yazaman…Neyse, gelelim babamla kardeşimin muhabbetine;

Kardeşim yine bir akşam ; aaahhh ahhh küçükken, büyüyünce avukat olacağım sonra da ismimi değiştireceğim derdim, avukat oldum ama ismimin kaldı böyle diye iç geçirdi…

Babam da (yeniliklere hep açıktır kendisi: ) ; eee değiştir istiyorsan, Fahri yap, Fehmi yap, Fatih de olur bak…

Kardeşimle ikimiz birbirimize baktık boş boş, sonra kardeşim isyan etti;  yaa niye onları koyayım ki..

Babamsa gayet sakin ; Ne yani Ahmet mi koyacaksın, F ile başlasın ki insanlar intibak sorunu yaşamasın…

Kardeşim çıldırdı artık ;Yaaa baba niye erkek ismi koyuyorum, kabullen artık ben senin oğlun değilimmmmm…

Şimdi düşünüyorum da babam bunun üstüne ne dedi hatırlamıyorum, kesin önemsemedi hiç, televizyonda futbol karşılaşması falan görmüştür muhtemelen…

Bu arada şu gördüğünüz beyaz sklemen çiçeğinden aldık geçenlerde 2 tane, aslında almak istediğim başka bir çiçek var hep yabancı bloglarda görüyorum, adını da tam bilmiyorum böyle diken diken, pembesi oluyor, beyazı oluyor…. Bulamadık burada, gördüğüm her çiçekçide soruyorum ama yok rastlamadım. Ne yapalım bu sklemenler de çok güzel, hem de soğuğa dayanıklı, pencerenin içinde çok sevimli duruyor ikisi. Çiçek gibisi var mı yaa….

Actually it is difficult to translate which writen above. I have written about a small talk between my little sister and my dad.

My little sister is a Lawyer and she do not like her name. When she was a child, She would like to change her name a day.

This post is about her name and my dad suggestions...

And also we bought a white flowers ( I don't know the English name of this flower, we call "sklemen"). They are so cute and we put them inside the window. Actually I wanted to buy a different flower, I am seeing it on Europen blogs. I guess. it grows in cold climates.  The name may be "Heather" . If I find it, I will be happy.