Seviyorum işte var mı diyeceğin...

Yine mi kelebek dediğinizi duyar gibiyim.. Ama ne yapayım elimde bir yığın kelebek vardı. Onları bir şekilde kullanmak için yanıp tutuşuyordum. Bu kelebekleri dal parçalarına yapıştırmak için bulmuştum internetten. Hatırlarsınız hani Altınoluk’da yaptığım…

O zamandan beri dosyanın içinde duruyor artanlar. Geçtiğimiz haftasonlarından birinde başladım onları kesmeye, aklımdaki pano çok daha farklıydı ama elimdeki malzemeler ile bu gördüğünüzü yaptım iş arkadaşımın güzel kızı için.

Öğle yemeklerinde ya da gün içinde bir araya geldiğimizde bazen kızının maceralarını anlatıyor bana, bende akşam kardeşime anlatıyorum gülüyoruz. O kadar akıllı, süslü, kendinden emin, ne istediğini bilen, cıvıl cıvıl bir kız ki.

Geçenlerde Facebook’da anasayfada bana benzeyen bir fotoğraf gördüm, iyice yaklaştım ekrana, gözlerime inanamadım, hemen kardeşimi çağırdım gel gel bana bak diye. Hani küçükken gülen aynalar vardı ya işte onun bilgisayar uygulaması ile almış benim bir fotoğrafımı koca burun yapmış. Ama öyle böyle değil, burun neredeyse kafadan büyükJ resmen gülmekten gözümden yaş geldi.

O sırada bilgisayar başındaymış hemen bana bir mesaj attı;  Ayda Abla beğendin mi fotoğrafınıJ… Bayıldım dedim… 10 dakikadır gülüyoruz… Sonra bir baktım albümdeki tüm fotoğrafları şebekleştirmeye başlamışJ herbiri bir diğerinden iğrenç… Bir ara yeter bence milletin de midesini bulandırmaya gerek yok falan dedim ama durdurmak ne mümkün… Resmen kendimden tiksindim… Hele birinde tek gözü büyütmüş (zaten şu graves hastalığından dolayı komplekliyim), nasıl diyeyim sanki bir meleğimJ

Bir süre kendi haline bıraktık. Sonra baktım olacak gibi değil, o da sıkıldı - vazgeçti yapmaktan, eee sonra  bizimde bir imajımız var yani ele güne karşı diyerekten tek tek sildim o harika sanat eserlerini…

Neyse gelelim esas konuya; ben daha büyük bir panoya çok daha küçük boytlardaki kelebeklerden daha büyük boyuttakilere geçiş yapacak şekilde yapmayı planlamıştım. Ama elimde ne o kadar küçüklükte kelebekler, ne de o büyüklükte pano vardı.

Ben evde devamlı değişiklik yapmayı seven biriyim. Bu nedenle böyle basit şeyler çok hoşuma gidiyor, bu pano asla evladiyelik değil, tozlanır, renkleri solar… Ama olsun zaten çok da masraflı ya da yapımı zor olan bir şey değil. O gider yerine daha güzelleri gelir… Böylede içimiz de acımaz , dünya kadar para verdim, ya da onca emek harcadım demeyizJ

 

As if I heard; you are saying "again butterfly"...

Unfortunately  you will see a lot butterflies from me:).  I love butterfly and after this project (as you will remember) I had a few butterfly prints..

A few week ago, I have cut these butterflies for this small board. My plan was different but I had not had my some metarials.

I cut different sizes and colors butterflies and sticked them on the board as scattered.

This was for my colleague's daughter.

She is really pretty, clever and overjoyed. I like to listen hers stories... A few week ago, she had found my some photos from Facebook and changed them with a program.  I had big nose, or askew head.... It was realy funny but for a while:)

Anyway, I like simple things for home decoration. Because I want to change something very often in my home and for example this board is not so longlived. It can be dusty or discolored... That time I can change it with another one.. Because it is cheap and simple..

Çiçek - Böcek

Hemen hemen 20 yıl önce, belkide daha fazla, şimdi tam emin olamadım, Altınoluk’taki evin kooperatifine girmişti babam, yanlış hatırlamıyorsam evler  su basmanına kadar yapıldı, sonra kuralar çekildi, herkes kendi başının çaresine baksın, bitirsin evlerini dendi.

O dönemlerde Ben de kardeşim de İstanbul’da öğrenciyiz, hayat zor, ev biraz beklesin diye düşünüldü, ama ne yazık ki biraz değil epey bir beklendi. Ne satabildik ne de yapabildik. Evin kabası bitti, çerçeveleri takıldı ve öyle yıllarca kaldı, biz onu unuttuk - o bizi unuttu.

Taa ki 7 yıl öncesine kadar. 7 yıl önce Temmuz ayında Teyzemin kızının nişanı için Balıkesir’deydik kardeşimle. Evle ilgili konuşmaya başladık, sonra babam bir kağıt kalem getirdi, başladık liste yapmaya, birden çoştuk ve karar verdik bitirmeye evi. 1 yıl içinde tamamlandı eksikler.

İlk yaz sadece bir tek karpuz vardı bahçemizde, inşaatı yapan ustaların yediği karpuz çekirdeklerinden çıkan. Her sabah uyanıp onun başında buluyorduk ailecek kendimizi. Yaz sonuna doğru kocaman olmuştu tek kişinin zorlukla taşıyabileceği kocamanlıkta hem de..

Bahçemiz her yıl biraz daha gelişti güzelleşti, 3 çeşit şeftali ağacı, 2 tane mandalina, Hünnap, Trabzon Hurması, Nar, Armut, Ayva… sonra sebzeler ve tabiki rengarenk çiçekler. Bir de bu yaz sonunda çim olayına da girebildik ki tadından yenmiyor şuanda.. Epey bir araştırarak halk arasınada fare kulağı (Dikondra) diye bilinen bir çim türünü ektik ve harika oldu.

Her yaz evin ön bahçesine pazardan çiçekler alıp eker, bir türlü dolduramazdık, bu yaz hiç çiçek almadığımız halde ön bahçemiz rengarenk çiçeklerle dolu.

O çiçeklerle, ağaçlarla tek tek ilgilenmek o kadar rahatlatıyor ki. Sabah gözünü açan doğru bahçeye çıkıyor, evin etrafını şöyle bir tavaf ediyoruz, kahvaltı için biraz biber ve salatalık topluyoruz, bunca sıcağa rağmen domateslerimiz hala kızaramadığından onlara sadece bakıp geçiyoruz.  

Burada gördüğünüz fotoğraflar çektiklerimin sadece çoook küçük bir kısmı, sanırım işi biraz değil epey bir abarttım bu yüzden kendime 3 haftalık ara verdim eğer dayanabilirsem 3 hafta boyunca hiiiç fotoğraf çekmeyeceğim çünkü sağ elimde hafif hafif uyuşmalar, bilek ve kol ağrıları dayanılmaz olmaya başladı.

Bu kelebek fotoğraflarını öğle sıcağında millet evin içinde serin serin keyif yapıp uyuklarken çektim. Elimde fotoğraf makinası güneşin altında, ön bahçede kıpırdamadan kelebek beklerken boncuk boncuk terledim… Yine olsa yine beklerim.

Doğada ki o ahenk, canlılık, gelişme resmen büyülüyor insanı. Senin ona verdiğinin on katını sana geri veriyor.

İşte bunlarda ağaçlarımız. Ağaç dediysem öyle kocaman değiller hepsi bizim aile gibi bodur:) Babam elinde bağ makası ile dolaştığından zavallıcıkların büyüyeceği varsa da büyüyemiyorlar zaten.  

Mesela bahçede 2-3 tane de gül var ama ben, kardeşim ve babam gülü pek sevmiyoruz sırf annem istedi diye dikildi ama anneciğim bir tane bile açan gül göremedi çünkü babam devamlı buduyor onları... Tabii ben de fotoğraflarını çekemedim...

Bu arada daha fazla çiçek - böcek için flickr hesabıma da bakabilirsiniz mesela...

I took these photos in the our garden where is in Altınoluk last week . I love all flowers and when I deal with them I feel very happy and relax..  If you want to see more flowers you can look at my flickr account.

Heey radyocu tabancan bende!

Bu haftasonu yine Altınoluk'daydık. Evden yüzmeye gitmek dışında pek çıkmadığımız ve boş durmaya da alışık olmadığımız için yine faaliyetlerden faaliyet beğendik:)

Hatırlarsanız iki hafta önce buradan Sweet Paul'ün bloğunda rastladığım kelebekli dekoratif bir şey paylaşmıştım.  Aklımda onu yapmak vardı.

Bu sefer giderken yanıma internetten bulup çıktılarını aldığım kelebekleri ve silikon tabancamı da götürdüm. Aslında yapıp yapmamakta kararsızdım, çünkü ne dallar, ne dalları yapıştıracağım tabağım, ne de cam fanusum.. hiç biri yoktu.

Cumartesi akşamüstü kelebekleri kesmeye başladım, kestiklerimi de hani CD poşetleri olur ya, incecik, bir tarafı yapışkanlı, onun içine koyup saklıyordum. Pazar günü öğleden sonra denizden dönerken iki tane taşı attım çantaya... Ama dal bulamadım. Bence bu projenin en zor malzemesi bu dallar. Resmen dağın ortasındaydım ama istediğim gibi bir dal parçası yoktu... Beynim kaynıyordu güneşin altında yerlere baka baka dolanmaktan. Neyse en sonunda nasıl olsa bu ilk denemem olacak diye bir kucak dolusu çalı çırpı ile eve geldim. 
Peki ya annem ne dedi; ne o kuş musun sen, çatıya yuva mı yapacaksın....

Hiç karşılık vermeden havalı havalı işime koyuldum. Malzemeleri balkondaki masanın üstüne çıkarttım, fotoğraflarını çekmek istedim ama ışık pek iyi değildi, ben de içeriye girdim, masanın üstüne malzemelerimi dizdim ve birkaç poz fotoğraf çekip dışarıya çıktım, ama bir de baktım ki dün akşam kestiğim kelebeklerim yok. Deli oldum... Uçmuş..

Annemle armadığımız yer kalmadı, yok bulamadık. Oturdum balkonda kilimin üstüne başladım tekrar kesmeye. Annem de yanımda.. Habire sorular sorup duruyor;

- Bu taşı boyamayacak mısın??

- Yok böyle doğal daha güzel

- hııımmm

- Peki sadece kelebek mi yapıştıracaksın, biraz çiçek de koy bari..

- Evet sadece kelebek yapıştırmayı düşünüyorum, çiçek olmaz şimdi...

- Burada mı bırakacaksın bunu,

- Ne o pek aklına yatmadı herhalde... Beğenmezsen götürürüm İstanbul'a

- Yok canım... Her yer doldu da ondan dedim...

- İyi götürürüm artık otobüste kafama bağlayıp...

.....

Arkadaki Fonlar: 1- Kardeş Peştemali 2- Kardeş Ayakları  3- Gazetelik 4- Anne göbeği

Kelebekler kesildi, sıra dalları taşın üstüne silikon ile yapıştırmaya geldi.

- Baba bak nasıl ama silikon tabancam..

- oooo ince işçilik yapılır bununla.. tam Radyoculara göre.

- .....

- Dur nereye gidiyorsun, ne demek radyoculara göre... Radyocu ne yapsın silikon tabancasını???

Neyse sonunda yapıştırdım kelebekleri de dallara.. ama kelebeklerim uçmasaydı, aynı modelden iki tane olacaktı ve sırt sırta yapıştıracaktım, böylece nereden bakılırsa bakılsın renkli kelebekler görülecekti. Ama şimdi bunların arkası beyaz. Bunu sevmedim. Siz yaparsanız kesin önlü arkalı yapıştırın daha güzel olacaktır.

Cam fanus ya da geniş ağızlı bir kavanoz bulabilirsem bir dahaki gidişimde götüreceğim.
Evet görüldüğü üzere annem vermekten vazgeçti. Salondaki sehpanın üstüne koymuş. Bitince birşeye benzemiş, öyle diyor..

We were in Altinoluk again last weekend. We don't like to go outside without go to beach. And also we don't like to be unoccupied. So we did a lot of things.

You may remember that two week ago. I had shared a decorative butterfly where I have seen it on Sweet Paul's blog.

I found this butterflies from internet. But I didn't have any palte, branches and lamp glass. But I wanted to try it.

This is a simple version for my mum. Firstly she did not like it but now she put it a nice corner of the home.

Siz de yapmak isterseniz aşağıdaki kelebekleri kullanabilirsiniz;

If you want to make this, you can use these butterflies;

Herkese mutlu bir hafta diliyorum.

Happy Week...