Ben yine mumluk yaptım ayıptır söylemesi...

 

Ohooo tam 11 gün tatilim var diye diye gittim nasıl geçtiğini anlamadan döndüm geldim…

Sabahları erkenden babamla denize ya da yürüyüşe gittik, öğleden sonraları uyukladık, akşamüstleri bahçeleri sulayıp her yerleri yıkadık, bol bol meyva yedik, kitaplar okuduk, babama güldük ve aynen giderken yazdığım gibi hiç terlik giymedim (tabi sonucunda şu anda ayaklarımın altı PVC kaplanmış gibi oldu ama umrumda değil).
 

 

Sanırım hayatım boyunca benim en huzurlu olduğum yer bu ev. Sabah gözümü açar açmaz geceliklerle yalınayak direk bahçeye çıkıp, babamımı bulup, onun saat kaçta kalktığını ve biz uyanana kadar yaptıklarını dinlemek, sonra teker teker kardeşim ve annemin de gelmesi ile bahçede ufak çaplı bir tur atılması ve klasik konuşmalar; ben saat 4 de kalktıp şöyle bir dolandım, aa ben duydum seni, su içtin, ben uyandığımda herkes uyuyordu, baktım saat daha 6, yat dedim tekrar, sen yatmışsın ben kalkmışım, terledim bir ara camı açtım… Herkesin uykusu o kadar hafif ki, duyan diyecek bunlar hiç uyumuyor herhalde , bütün gece bir hareket bir trafik odalar arası…

Neyse işte her güzel tatil gibi bizimkisi de bitti, bitsin ki yenisi gelsin değil mi: )

Fotoğraflar çektim ama öyle aman aman hoşuma gitmediler akşam şöyle bir baktım da, eğer düzenleyebilirsem bizim bahçeden fotoğraflarla tekrar karşınızda olacağım önümüzdeki günlerde.
 

 

Ama bugün daha tatile gitmeden önce yaptığım ve fotoğraflarını hazırladığım bu mumluklarla hoşgeldim diyeyim istedim.

Hepiniz artık biliyorsunuzdur mumlukları ne kadar çok sevdiğimi (1 - 2 - 3 - 4 - 5), her fırsatta değişik mumluklar yapıyorum. Bu seferkiler de oldukça basit ve cıvıl cıvıl…
 

 

Malzemeler; Kavanoz, peçeteler, fırça ve tutkal…

Önce peçetelerin katlarını ayırıyorsunuz, tabii çok nazik ve dikkatlice, en üst desenli katını kavanozunuzun boyutlarında kesiyorsunuz. Sonra kavanoza tek elinizi geçirip diğer elinizle dış yüzeyini ince bir kat tutkalla güzelce buluyorsunuz ( bende peçete aktarma yapışkanı denilen bir şey vardı, onu kullandım ama sonra tutkalla da denedim oldu) . Kestiğiniz peçeteyi kavanozunuzun üstüne buruşturmadan, yırtmadan sakince bırakıyorsunuz, çekiştirmeyin anında yırtılıyor. Sonra kurumaya bırakıyorsunuz. Kuruduktan sonra üstüne ben bir kat sulandırılmış tutkal sürdüm. İyice sabitlenmiş oldu kavanoza. Sonra tekrar kuruması için zaman verin, tamamen kuruyunca da koyun bir köşeye yakın mumlarınızı yapın keyfinizi…
 

 

Evde ince tel bulamadım aslında fener gibi yapacaktım bunları ama şimdilik balkonumuzda böyle dizi dizi akşam olmasını bekliyorlar. Yaz bitmeden, hala balkonlarda, bahçelerde keyifler sürerken sizde yapıverin (Balıkesir’den her dönüşümde bir süre bizim şivede konuşuyorum, gidivereyim, yapıvereyim… ee sizde idare ediverin artık: ) ).

NOT 1: Biraz geç oldu ama hepinizin geçmiş bayramınıkutluyorum, önümüzdeki Bayramlarda bu bayram yaşadğımız tüm güzellikleri tekrar tekrar yaşayalım ama aynı üzüntüleri umarım bir daha asla yaşamayız.

NOT 2: Önceki postlarda yapmış olduğunuz yorumlar ve güzel dilekler için hepinize tek tek çok teşekkür ederim. Malum tatil dönüşü işler yığılmış, cevap yazamadım tek tek, daha diğer blogları bile tam anlamıyla gezemedim.

 

NOT 3: Workshop ile ilgili mailler alıyorum, ne zaman başlıyor diye. Aslında Ağustos ayında başlayacaktı ama hem Ramazan, hem de sıcaklar yüzünden Eylül ayına ertelendi. Detaylı bilgi için 0216 385 31 37/ 0530 944 14 94 nolu telefonları arayabilirsiniz.
 

 

 

Again I'm at the office after a great vacation. It is very difficult to be adapted to work in a closed room. I was in the garden and the sea all day long. I ate, swam, walked around, dealed with our garden.

I am realy peaceful whenever I go there.

I have so many photos from our garden, I am planing to arrange them and I will share it with you the next days.

But today, I wanted to share this simple candle holders with you. You know, how much I love candle holders (My past candle holders are here ; 1 - 2 - 3 - 4 - 5).

As you see in the picture it is so easy and I'm sure that many of you already tried to do it.

 

 

 

All you need is a jar, paper napkin with nice design and glue.

Unfold and separate the napkin (if it has multiple layers) and use the top layer. Trim the napkin to fit around the glass, allowing some overlap. Brush the glass with a thin layer of glue (Mod Podge) and apply the napkin slowly, smoothing wrinkles as you go. Align the edge of the napkin with the top of the glass,folding the edge of the napkin under the bottom of the glass. Allow to dry. Brush a second thin layer of glue (Mod Podge) over the napkin, coating thoroughly. Allow to dry.

See you soon again…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hadi bakalım yine mumluk!

Biliyorum biraz mumluk olayına kafayı takmış gibi olacak ama ne yapayım olay kendiliğinden gelişiverdi:) Diyorum ya çoğu şeyi sırf fotoğrafını çekebileceğim birşeyler bulmak amacıyla yapıyorum, işte bu da onlardan biri.

Haftasonu hava çok kapalı olduğundan haftaiçi de işyerinde olduğumdan, gün ışığını kullanarak çekebileceğim fotoğraflar o kadar sınırlı ki. Ben de akşamları ve loş ışıkta hoş durabilecek şeyler yapmaya çalışıyorum. Hem de en önemlisi mumlukları çok seviyorum.  

Ne kadar basit olduğunu anlatmama gerek yok sanırım. Hemen hemen hepinizin evinde böyle desenli kağıtlar vardır. Benim ilk yaptığım eski bir kitap sayfasıydı mesela. Dergi sayfalarından ya da ne bileyim çocuklarınızın eski boyama kitaplarından da yapabilirsiniz.  Hem maliyet o kadar düşük ki, haftada bir değiştir gitsin:)

Geçtiğimiz cumartesi günü şu gördüğünüz çiçek desenli olanı yaptım. Salondaki masanın üstünde yine birşeyler boyayıp keserken yaktım bir köşede, güzel güzel boyarken birden herşeyi bırakıp fotoğraf çekmeye başladım. Akşama hızımı alamadım bir de kelebekli olanı yaptım. Bir orada bir burada fotoğraflarını çektim ikisinin. Pazar günü ise benim odama taşıdım onları. Bir de orada fotoğrafladım:) Şimdi akşam yattığımda uyumadan önce yakıyorum ikisini, birkaç sayfa kitap okurken onlarda bana eşlik ediyor, uyumadan önce söndürüyorum merak etmeyin:)

Sonra düşündüm beni takip edenlerin hemen hemen %90’ı çocuk sahibi… Eeee çocukların kendi boyadıkları resimler yada sevdikleri kahramanlarla da bu mumluklar yapılsa mutlu olmazmı bu afacanlar. Tabii şimdi hepiniz diyeceksiniz ki mum tehlikeli, senin çocuğun yok tabi nereden aklına gelecek bu detaylar…  Yok düşündüm bunu da, biryerlerde görmüştüm ama hatırlayadım, sonra internette araştırdım,  ne yazık ki yurtdışındaki kadar fazla olmasa da birkaç yerde bulmak mümkün şu pilli tealightları. Buraya ve buraya bakabilirsiniz. Hiç bulamazsanız ve illa da yapmak için yanıp tutuşursanız sanırım vardır sizin yöntemleriniz, ulaşamayacakları yerlere koymak, mum yanarken odadan ayrılmamak, sadece gece uyumadan önce hikaye okurken yakmak …. 

Amma uzattım haa sanki çok matah bir şey de sizde bunca zaman bu mumluk olmadan nasıl yaşadığınızı bilmemişsiniz gibi bir devlet meselesi haline getirdim olayı:) (Yok gizli amacı açıklıyorum; o kadar çok fotoğraf çekmişim ki, dün akşam içlerinden seçeyim derken biraz abartmışım, ee serde kararsızlık da var, bir türlü hah bu diyemiyorum, böyle olunca yığınla fotoğraf oluyor ben de araları doldurmak adına yazıyorum da yazıyorum:) )

Neyse sonuçta çocuklar içinde yapayım diye iç geçirdim. Bir erkek, bir tanede kız çocukları için… İlk anda aklıma hiçbir kahraman gelmedi. Sonra Londra’da yaşayan arkadaşımın kızının Winx kızları için nasılda delirdiğini hatırladım ama ben bir türlü sevemedim onları, onun yerine iki yıl önce daha henüz 3 yaşındayken üzerinden pamuk prenses kostümünü hiç çıkartmadığını onunla yatıp onunla kalktığını hatırladım. Tamam dedim kız çocukları için Pamuk prenses, ama ya erkek çocukları hangi karakteri sever… Son zamanlarda tek aklımda kalan Deli anne’nin oğlu Selim’in Dinazorlara olan aşkı. Bula bula en sevimli bu dinazor resmini bulabildim internette. Ama siz şuraya bir bakın yığınla sevimli karakter var çocuğunuzun sevdiği bir tanesinden renkli çıktı alabilirsiniz.

Çıktıları aldım, eve gittim, kestim boylardan biraz, sonra yapıştırdım iki ucunu, koydum kardeşimin yatağının başucuna.. . O gelene kadar bir iki kare fotoğrafını da çektim aceleyle, çünkü hemen akşam yemeğini hazırlamam gerekiyordu mutfak sorumlusu olaraktan… Gördüğünüz gibi bizim hayatımızın da sizlerden hiçbir farkı yok bende bey gelene kadar sofrayı hazırlamak zorundayım:)

Akşam yatmaya gitti odasına. Yok artık bu ne diye konuşuyor kendi kendine, kafayı yedin sen iyice, kendine çiçek - kelebek, bana pamuk prensesle dinazor:)  İstemedi, sadece o akşam durdu sonra kaldırdık:) Olsun ben amacıma ulaştım neticesinde...

I know, I know....  I have been sharing so many candle holders in recent days. First reason is that I love all kinds of candle holders, second reason is that I made most of them for taking photos of them.

As you see it is very simple and affordable:)  You can do it with even magazine papers  or  paintings of your kids ...

Now I use them in my bedroom while I am reading a few pages book.  I light my candles and they accompany by me before going to sleep.

You know that I don't have any kids but I thought that I can do some candle holders for them. I don't know any hero which is popular in recent days... Because of that I choosed snow white for girls and dinosaurs urmel for boys..

You can choose favori hero of your kids.

Mumluk yapmak güzel şey...

Epey oluyor bu mumluğu yapalı, fotoğraflarını da düzenlemişim ama unutmuş gitmişim. Akşam evde zavallım bir köşeden bana göz kırpınca hatırladım.

Pinterest’de görür görmez çok hoşuma gitmişti bu mumluklar, hemen nasıl yapıldığına baktım, kafama da yattı, birkaç gün sonra yapmıştım bile. Epeydir kullanıyoruz hiç deforme olmadı.

Yapılışını fellowfellow’un sitesinden görebilirsiniz. Ben kumaşları küçük kavanozumum boyunda şeritler halinde kestim, kumaşın bir kenarı resimde gördüğünüz gibi pürçüklüydü (pürçük= pırtık), bu haliyle hoşuma gitti ben de öyle bıraktım.

Tutkal olarak pritt’in tüpte olan çok amaçlı tutkalını sulandırarak kullandım, küçük bir kaseye biraz tutkal sıkıyorsunuz sonra su ile iyice açıyorsunuz, kestiğiniz kumaş parçalarını bu sulu tutkala daldırıp ıslak ıskak kavanozun iç duvarına yapıştırıyorsunuz. Birazcık sabır gerekiyor evet , birazcık özen ve dikkat… Ben hiç sevmem yamru yumru yapılmış şeyi, ilk yapıştırmaya başladım, baktım biraz zor olacak bu iş.. Aldın mı başına belayı dedim kendi kendime.. şimdi yarıda da bırakamam, uyduruk da yapamam, uğraş dur… Ama ikinci parçayı, sonra üçüncüyü yapıştırmaya başlayınca elim alıştı. Bitince balkona koydum sabaha kadar orada kuru. Akşam işden gelince de sehpamızın üstüne diğer mumlukların yanına koyup hıımm’lı bir iç geçirmeyle gülümseyerek seyrettik:)

I have made this cute candle holder a few weeks ago and I had arranged its photos but I  forgot to share it with you until yesterday evening.  While I was doing some house chores it winked at me :)

You can see  all details of this cute candle holder's diy project at the fellowfellow blog.

When I saw their photos on the Pinterest, I looked at all materials that I need and began to do. Firstly I thought that it was very difficult but after a few steps I got used to.

Now, whenever I see it , I smile...

Çerden Çöpten Mumluk !

Elimde yığınla fotoğraf var. Bir hafta boyunca bilgisayarın başından kalkmasam anca düzenleyebilirim sanırım. Kendime kızıyorum, ne varda sadece bir çiçeğin yüz küsür fotoğrafını çekiyorsun diye. Sonra onların arasından seçim yapmak o kadar zor oluyor ki.

Mesela bir çiçeğin fotoğrafını çekiyorum, eğer, ışık, renkler, ortam hoşuma giderse habire çekmeye devam ediyorum, bir türlü tatmin olmuyorum. Bu şeye benziyor, hani kabak tatlısını çok seversiniz bir tabak yersiniz tadı damağınızda kalır, hadi bir tabak daha dersiniz sonra dayanamayıp tepsinin başına geçersiniz bir bakmışsınız acil servislik olmuşsunuz. Oluyor böyle şeyler hayatta…

Çektiğim fotoğrafları, fotoğrafla profesyonel olarak uğraşan bir arkadaşım gördü. İlk başlarda böyle şuursuzca çekmek normal sonra sonra nasıl bir şey çekmek istediğini bildikçe bu sayı azalacak dedi. Ama sanırım bu tez benim gibi kararsız biri için pek de geçerli değil. Ne istediğimi bir bilsem hayatım çok daha farklı olabilirdiJ

Neyse diyeceğim o ki daha henüz tatil fotoğraflarını düzenleyemedim. Dün akşam ucundan başladım ama tamamlayamadım. Sanırım ancak bayramdan sonra tamamlayabileceğim.

Geçen haftalarda yapmıştım bu mumluğu. İşle ev arasında yürümenin bir faydası da bu, sokaktan çer çöp toplayabiliyorsunuz. Bazen eve yolu uzatrarak gidiyorum. Bu dalların bir kısmını Beşiktaş Adliyesinin önünden topladım. Hani şu meşhur Adliye.. Polisler yanyana dizilmiş ciddi ciddi duruyorlar ben önlerinde eğilip kalkıp dal topluyorum… Dalı elime alıyorum evirip çeviriyorum, sonra elimdeki poşete atıyorum, yan yan bana baktıklarını da hissediyorum tabi bu arada. Ne topluyor bu deli diyorlardır içlerinden, sanki çok nadir bulunur birşeymiş gibi, bildiğin dal işte…

Büyümenin de en çok bu halini sevdim ben. Dünya umurunda olmuyor. Gençken takıldığın şeyler şimdi çocukça geliyor…

Neymiş efendim yeteri kadar büyüdüğünüzde sokaktan istediğinizi toplayabilirmişsiniz...

Balkonda duruyordu bu dallar, sonra marketten 1 TL’ye aldığım kapağı plastikli cam kaseler geldi aklıma. Dalları hemen hemen eşit uzunluklarda kestim ve cam kasenin etrafına yapıştırdım. Gerçi yapıştırıcım bu iş için uygun değildi. Silikon kullanmam çok daha uygun olacaktı ama O esnada evde silikon bulamadığım için bildiğiniz uhu ile yapıştırdım. Kuruması biraz uzun sürdü.

İlk yaptığım günün akşamında hemen sehpanın üstüne koyduk, mumu de yaktık, kahvelerimizi aldık, bir de film koyduk, oohhh kışı özlemişiz diyerek mutlu olduk.

Çocuklarınızla yapabileceğiniz harika bir etkinlik üstelik çok basit.  Bu cam kaseler Paşabahçe’nin, hemen hemen her züccaciyede bulabilirsiniz.

Maksat küçük bir mutluluk olsundu….

I have a lot of photos in my computer. I think I can edit all my photos in a week and during this time, I should sit opposite to the computer.

Sometime I am angry to myself. I have only a hundred-odd photo of a flower. Then it is so difficult to choose among them.

For instance , When I shoot a photo of a flower, if the light and colors is nice. I want to continue to take photo. Somehow I can't be satisfied and can't stop...

This looks like something, you know, you eat a plate of pumpkin dessert then a plate again, you love it and you can not stop yourself to not eat much more.

You can open your eyes at the emergency-service. Such things happening in life:)

A friend of mine, who is engaged in professional photography, saw my photos. He said that to take photos unconsciously at the first time is normal

When you know how photos you want to take, this number will decrease. But I guess; in this thesis, for one of the undecided person like me is not valid.

I mean I have not edited our vacation photos yet. Yesterday evening I started but not completed. I think I can finish after Eid.

In recent weeks, I have made this candle holder. This is a benefit of walking between home and work, you can collect dry branches along the way.

These branches was standing balcony and this glass bowls came to my mind. I had bought it from the market very cheap.

I cut the branches of almost equal lengths and fixed it around the glass bowl. Although the adhesive is not suitable for this job. Silicone would be much more convenient to use, but for that moment, I could not find silicon at home and fixed with UHU. Took a little longer to dry.

Immediately we put it on the coffe table that evening... we lit a candle, have coffees,  a good film and a cozy ambient ... we were happy.

Moreover very simple, you can do with your kids is a great activitiy.

 Purpose is a little bit happiness...