Ben bu 1 yılı sevdim...

Bloğumu açalı yaklaşık 6 ay falan olmuştu, yurtdışından takip ettiğim bir blog birinci yılını kutluyordu. O zaman aklımdan yığınla şey geçti. Ben bir yılı doldurduğumda sırf bugün için güzel bir fotoğraf çekecektim, sonra bloğun görünümünde de epey bir değişikliğe gidecektim.

Bazı şeyleri kafamda büyütünce yapamıyorum, zorunluluk oluyor çünkü. Öğrenciyken de böyleydim. Sırf ayıp olmasın diye, sırf sorumluluk sahibi olduğumdan derslerim hep çok iyiydi ama mutlaka ödevlerimi son anda yapardım, mutlaka sınava bir gün öncesinden çalışırdım, hem de ağlaya ağlaya.. Bizimkiler yeter tamam anlamışsındır sen çalışma ağlayacaksan derlerdi, ben hem ağlardım hem de sinirle; ne yani çalışmayıp ne yapayım, öğrenciyiz herhalde, mecburum çalışmaya, oturamam ya.. diye bir de çıkışırdım.. Iyyyy çok problemliydim çook…

İlk önce bloğun header’ini değiştireyim dedim, aslında Picasso’nun en sevdiğim çizimlerinden biri olan o güvercininden de vazgeçemiyordum, ama bana ait, benim yaptığım birşeyler olsun istedim. Kestim, biçtim… Yaptım birşeyler… 

Sözümona dün akşam geç saatlere kadar oturup, hem adam akıllı bir yazı yazacaktım, hem blogda yapmak istediğim değişiklikleri halledip sabah bambaşka bir yüzle merhaba diyecektim size. Ama ne yaptım, normalde 1’de 2’de yatan ben gittim daha saat 22:45 iken yattım:)

Sabah bir kalktım heryer bembeyaz, nasıl mutlu oldum… Hemen açtım bilgisayarı hızlı hızlı seçtim önceki çektiklerimden birkaç fotoğraf, bu sefer de böyle olsun 2. Yılda çok özenirim dedim kendimi rahatlattım:)

Neyse diyeceğim şu ki;

Ben bir yıl önce blog ne  bilmeden, dur şurdan da bir account alayım hevesiyle girdim bu aleme:) Ne yapacağım hakkında hiçbir bilgim yoktu. Ama şimdi şu geçtiğimiz bir yılın bana kattıklarını düşününce iyiki dalmışım bu maceraya diyorum....

Ve herkese çook ama çok teşekkür etmek istiyorum, misafirim olduğunuz, güzel dileklerinizi, yorumlarınızı, fikirlerinizi paylaştığınız ve en önemlisi bu yolculukta dostum olduğunuz için…

Today is a special day for me. A year ago I started this blog, not knowing much or what do do, I threw myself on this adventure. I had no idea what would happen, and now I just have to thank. To thank you for coming here, to thank you for being so caring, to thank you for your comments.. It's been an amazing journey. A journey of exchanging ideas, friendship, and self-knowledge as well.

Thanks for being with me…