Çok
çok geç kalmış bir post bu. Uzun zamandır salonda yapmak istediğimiz bazı
değişiklikleri bir kaç ay önce yaptık ama sizlerle ancak paylaşabiliyorum.
Fotoğraflar
bir türlü içime sinmedi, ama ne yapsam ne etsem istediğim keskinlikte
fotoğraflara ulaşamadım. Ben de olsun kader utansın diyip vazgeçtim bu
sevdadan.
Mümkünse
her duvara birşeyler asmak istiyorum ama o çivi olayı yok mu beni deli ediyor,
hayattan soğutuyor resmen.
Şu
gördüğünüz çarpı işleri taa geçen sene yılbaşında sevdiğim iki kişiden gelen
hediyeler. Şu kalpli şirine Ahu’nun hediyesi, diğeri de Sevdiye’nin. İkiside bu
konunun uzmanı biliyorsunuz: ) Öyle güzel işlemişler ki baktıkça hayran
oluyorum, gıpta ediyorum becerilerine.
Aslında biraz da bu yüzden
neredeyse 1 sene beklediler evin farklı köşelerinde bu güzellikler. Onları hep gözümün önünde istedim ama ha
diyince duvardaki mevcut tabloları çıkartıp bunları asmak mümkün olamadı.
Duvarın boyanması gerekiyordu. Duvarı boyamadan önce de o duvarın önündeki hiç
sevmediğimiz koltuktan kurtulmamız…
Bu
arada yine aylar aylar önce Silvia’nın kuşlu posterini almıştım internetten. Matisse’in
Blue Nude IV’nün yanına arkadaş olsun istedim. Oldum olası kağıt kesim sanatına hayranım.
Burada workshoplar olsa bir fırsat bulup kesin katılırım dediğim ilk sıradaki
aktivite. Benim bu sanata olan ilgim Matisse’in cut out’ları ile başladı.
Kağıtları keserek ortaya çıkan figürlerin hepsini çok sevdim. Daha sonraları da
paper cutting olarak anılan kağıtları keserek yapılan eserlere hayranlığım arttı.
Bu
sıralarda Silvia ile tanıştım. O kadar zevkli, o kadar güzel şeyler yapıyor ki,
yaptığı her şeyi seviyorum. Silvia İtalya’da eşi ve çocukları ile birlikte
yaşayan bir sanatçı. Son zamanlarda sık sık workshoplar veriyor. Keşke bir gün
İstanbul’a da gelse ve biz de o zevki tatsak. Bloğunu takibe alıp, dükkanına kesin göz atın siz de bence, kesin
seversiniz.
Neyse
adım adım planladık bir hafta içinde yapacaklarımızı ve Cuma akşamı iş çıkışı
IKEA’ya gittik, bir koltuk aldık, sonra eve geldik, saat 3’e kadar kitaplığı
tamamen boşaltıp yeniden düzenledik,
ertesi sabah bir yandan boya işine girişirken diğer yandan arka odaların
temizliğine başladık. Pazar sabahı saat 8:30 da Fundayla ikimiz 3.10 cm
uzunluğundaki dana gibi koltuğu, ayıp olmasın diye, apartımanda kimsecikler
uyanmadan evden çıkartma işine soyunduk, kapıdan çıkmayınca salonun ortasında
koltuğun etrafında bir iki tur atıp, alet çantasını getirdik ve koltuğun
kollarını bir güzel söktük, bu sefer zor da olsa kapıdan çıktı ve biz o
koltuğun altında kalmadan onu en alt kata kadar indirmeyi başardık. Azmin
zaferi!!!
Mutluluktan
ve stresten resmen bir süre dizlerimin titremesine engel olamadım… Öğleden sonra yeni koltuk geldi, içeriden
çıkandan epey küçük, ama adamlar kan ter içinde kaldılar, onlar zorlandıkça,
biz olur olur, girer bu diyoruz ama biz bir iki saat önce bunun büyüğünü
çıkarttık bu kapıdan diyemiyoruz: ) Yok çünkü ikimizde 1.5 m boylarında ufak
tefek tipleriz, hem niye siz çıkarttınız bir adam neden tutmadınız diyebilir. Onlara
sin böyle göründüğümüze bakmayın biz birer cep herkülüyüz ve adam tutup onun
nazını çekecek kadar sabrımız yok demek biraz ayıp geldi.
Sonuçta
koltuktan kurtulduk, akşam üstü yenisi geldi, temizliğimiz bitti, duvara
çiviler çakıldı, yeni tablolar yerlerini aldı. Ohh bir ferahladık, bir
hafifledik, bir mutlu olduk ki sormayın. Ama geçen hafta sonu da salonda bazı eşyaların
yerini değiştirdik, ne kadar süre böyle kalır bilmiyorum, bir sonraki postta da
ondan bahsederim artık.
This
is a post much too late. I wanted to show you our wall a few months ago but
whenever I took their images, I did not like them. I have wanted to show these
beauties with in the best images but
unfortunatly today I gave up my this thought because, that wall never
getting good light:(
I
love to see work of art which is belong to my loved ones on my walls.
These
two lovely cross stitcher tables were from my sweet blog friends Ahu and
Sevdiye. They had sent me them last year and until a few months ago they were
hanging on our another room walls but I wanted to see them more often. Ahu and
Sevdiye are quite good at cross stitch as you see.
And
this adorable paper cut poster is belong to dear Silvia. I had bought it about
4-5 month ago and I loved it so much.
I'm
a huge fan of Silvia and her arts. She is very talented person and I love to
see her images, her paper cuts and diy projects.
I've
been a fan of the art of paper cutting with Matisse's works. I have become more
interested in this art each passing years... Especially after seeing Silvia
works! I am very eager to join one of her workshops if I find a opportunity.
For
hanging these beauties on our wall, firstly I had to paint all room walls and
we did some changes.
But
it was worth all our tiredness. Now we are happy to look at this wall.
