Bu sabah uyandım, sanki yeniden başlıyormuş gibi, sanki arabayı 15000 bakımına verdik ya da çamaşır makinasının eskiyen lastiğini değiştirdik ve artık çok daha dikkatli kullanacağım edasıyla, içimde ürkek bir mutlulukla hazırlandım işe gelirken. Burnumu öpesim var, sivri mivri, artık ona bebekler gibi bakacağım. Otrivine denilen illeti asla yanına bile yaklaştırmayacağım. Devamlı aksa da gıkımı çıkartmıyacağım.
Zaten kanımca bu burnumdaki problem benim yüzümden oldu. Ben kendimi bildim bileli, burnu devamlı akan, elinden kağıt mendil düşmeyen biriydim . Ortaokulda lisede falan okula giderken çantamda bir rulo tuvalet kağıdı taşırdım, derste çıkarır masama koyar onu kullanırdım, evde ipe geçirir belime bağlardım o derece akardı burnum yani, ee zaten kronik bronşit de var (ayy utandım ne çürüğüm) . Hırıl hırıl yaşardım, O zamanlar burnum yara olurdu silmekten, yalvarırdım birazcık akmasın diye, dualar ederim mendil kullanmak istemiyorum kurusun tüm içimdekiler diye. Al sen misin isteyen. Son 5 yıldır burnum aksa diye dua etmeye başladım bu seferJ
Neyse işte oldu da bitti maşallah diyelim ve bu konuyu kapatalım. Haa kapatmadan önce teşekkür etmek istiyorum hepinize. Birbirimizi tanımasak da herkesin birbiri için karşılıksız böyle içten güzel dileklerde bulunması ne güzel. İyiki varsınız…
Gelelim evdeki yeniyıl havasına. Bu kırmızı – beyaz mumları yanlış hatırlamıyorsan 4 yıl önce almıştım Ikea’dan. Kullanmamışız, geçenlerde buldum çıkarttım meydana. Nedense kardeşim sevmiyordu bunları. Dur sen dedim, biracık süsleyeyim.
Hani o tuafiyeciye gittiğim gün aldığım şu kurdelalar vardı ya işte onlardan ve şu küçük teneke içindeki kırmızı çıçekten epey bir bıkacaksınız gibi hissediyorum. Çünkü önümüzdeki günlerde habire onların da içinde olduğu fotoğraflarla huzurlarınızda olacağım efendim. Yığınla çekmişim. Eee aynı gün içinde çekince bu fotoğrafları, kullandığın aksesuarlar hep aynı oluyor, bu da bana ders oldu.

Şu küçük yuvarlaklı kırmızı çiçeği de fotoğraf çekme derdine komşunun bahçesinden kopartıverdim. O sabah markete gittim, dönüşte elimde poşetlerle yokuşu tırmanıyorum bir baktım bahçenin içinde bu kırmızı çiçek, aaa dedim tam istediğim gibi, poşetleri yere bıraktım, etrafıma şöyle bir baktım kimse yok, koskoca apartıman, kimden izin isteyeceğim ki… Yavaşça süzüldüm içeriye küçük bir dal tık elimde. Tam çıktım bahçeden, karşı apartımanın merdivenlerini silen kadınla göz göze geldim. Hanfendi neden koparttınız dedi. Ayy nasıl utandım. Şey dedim, ben fotoğraf çekeceğim de (sanki dokunulmazlığı var anasını satayım, bana ne senin fotoğrafından dese ne diyeceğim ki) böyle kırmızı çiçek arıyordum, hem zaten şuradan da çam dalı kopartacağım biraz diyip bizim apartımanın yanındaki ağaca yöneldim emin adımlarla, bir yandan bir iki dal kopartıyorum bir yandan da yan gözle kadına bakıyorum ne yapıyor diye, iş güzar kadın işini bıraktı benim çiçeği koparttığım bahçeye doğru yürümeye başladı bende kaşla göz arasında eve attım kendimi. Neymiş efendim çekimim varmışJ Kaç yaşındasın dedim kendime, olacak iş mi bu yaptığın. Sonra amannnn, tutku dediğin işte böyle bir şey, insanın gözü arada bir şey görmese bundan ne çıkar ki…
NOT: Şu beyaz vazonun içindeki çiçekleri parasını verip aldım, kopartıverdim dediğim şu küçük tenekenin içinde olan dal, aman haa yanlış anlaşılmasın utanırım...

I woke up this morning as start to everything again :) I love my nose, I will behave it very kind after that. Now I am at the office and I feel myself fine and I am happy to get rid of Otrivine (nasal spray).
I believe that this problem is already was my fault. in the past I had runny nose constantly, I used to carry tissue every moment on my hand during my childhood. While I was going to school , I used to carry a roll of toilet paper. At home, I used to tie that rolls to my waist:) I used to beg and pray for get rid of this runny nose. But last 5 or 6 years everything was changed. Now I want to have wet nose:)
Any way... I am fine, and thank you so much for your kind comments.
As you see, at our home, some crhistmas changes was started. We had bought these candles abour 4 years ago from Ikea. We did not use them, a while ago I found them and I wanted to change their faces. I had said that I went to haberdasher and I bought some ribbons and another things.. I suppose that you will see very often these some objects on my photos in these days:) I hope, you will not be bored much more than. For example this red and white ribbon and this cute red flower. You will see them so much in nearby times...