Ne olursa olsun Renk için olsun...

 

 

Renkleri seviyorum, şeftaliyi, inciri, zeytin yağlı pırasayı  ya da ne bileyim yüzmeyi, yürümeyi, film izlemeyi sevdiğim gibi… Etrafımdaki renklerin enerjisi anında ruh halimi etkiliyor benim. Ne olduğunun önemi yok sadece renk önemli.

Mesela şu fotoğraflarda gördüğünüz birbiri ile alakası olmayan ıvır zıvırla oynamak hoşuma gidiyor, mutlu ediyor beni…

Bazen bir renk öne çıkıyor, bu yılın modası şu renk diyorlar… İlk başlarda o renge karşı pek de bir hissin yokken, göre göre gözün onu arar oluyor, bir yastığın ucunda, kalemin tepesinde, bardağın deseninde o rengi gördüğünde hoşuna gidiyor, almak, sahip olmak istiyorsun, aslında senin aldığın bardak falan değil, renk…

Hep diyorum ya çok fazla fotoğrafa bakıyorum diye (gerçi şu sıralar çalışmaktan evin yolunu zor buluyorum ya neyse), fotoğraflar arasında gezinirken bazen çok basit bir fotoğraf beni benden alıveriyor, bu bir mandal bile oluyor bazen. O zaman gözlerimi şöyle şaşı gibi yapıyorum, nesne bulanıklaşıyor, sadece renk olarak görüyorum onu, işte diyorum esas bu hoşuma giden;  renkler ve kompozisyon…  (Anlatım biraz saçma oldu, bu ne anlatıyor falan diyebilirsiniz yani kabulümdür)

Sonra dikkatimi çeken bir şey daha var. Herkes pastel renkleri görünce hafiften gevşiyor, yumuşuyor, mutlu oluyor, ama sıra onları kullanmaya gelince ürkek davranıyor, yani çoğumuz…  Sanki utanıyoruz pembe bir şey giymeye, mavi bir buzdolabı, sarı bir sandalye almaya… Ağır ablayız ya milletçe…

İşte bu noktada kültürler işin içine giriyor… Kültürlerin oluşmasında da en büyük etken iklim (yani yine bence) insanlar yaşadıkları yerin iklim koşullarına göre hayata tutunuyorlar. Mesela kuzey ülkeleri bize göre daha fazla kullanıyor beyazı, açık uçuk ve canlı renkleri.. Hem giysilerinde hem evlerinde… Bunun ilk nedeni havanın çoğunlukla kapalı olması, kışın uzun sürmesi… erkenden hava kararıyor, sabahları da pek güneş yüzü gördükleri yok gariplerin, eee kendi dünyalarını renklendiriyorlar bu sefer. Evleri cıvıl cıvıl…

Güneye indikçe renkler koyulaşıyor, İspanya, Brezilya, Güney Afrika, Biz … sonra Arap ülkeleri… Düşünün burada yaşayan insanları ve evlerini, kullanılan renkler, siyah, kırmızı, yeşil, kahve taş çatlasın krem.. Bizim soft rengimiz krem yani.

 

Şimdi camdan dışarıya bakıyorum, yolun ortasındaki yeşilliğe çiçek ekmişler, çiçek ne güzel bir şey  bakınca mutlu olmam gerek değil mi, ama gelin görün ki çiçek topluluğu, koyu kırmızı renkte ateş çiçekleri, yanında portakal rengi ve limon sarısı kasımpatılardan oluşuyor. Normalde bu renklerin bazı tonları bir arada güzel durabilir ama bu tonlar tam bir facia, yok bakıyorum ve beni mutlu etmiyor bu çiçekler… Neymiş, isterse çalı çırpı olsun eğer renkleri ruhumu okşuyorsa, içimden devamlı ona bakmaklıyım hissi geçiyorsa tamamdır.

Amaaaa… Bundan birkaç yıl, hatta birkaç ay sonra bir anda sevebilirim o kombindeki renkleri… Fotoğraflara bakarken karşıma sık çıkmaya başlarsa, hoş kompozisyonlarda, değişik objelerle, farklı mekanlarda göre göre gözüme hoş görünmeye başlayıverir… ( işte burada da görsel reklamın ne kadar önemli olduğu konusu giriyor işin içine, bir ürününüz varsa onu satmanızın en iyi yolu, mümkün olduğunca çok ürününüze ait hoş fotoğrafların etrafta dolanması ve insanlarla buluşması… Öyle vitrin yaptım, dükkan açtım, hani müşteri olayı bitti bitiyor bence)

İşlerden sıkıldım bir nefes alayım diye yazmaya başladım ama başı sonu belli olmayan karman çorman birşeyler çıktı ortaya.. Öyle koptum yazıyorum ben…

Geçenlerde, aslında epey oluyor, Bebek’te yürüyordum hızlı hızlı, bir takanın içinde küçük bir bez parçası gördüm, yürüdüm geçtim, sonra o bez parçası gözümün önünde canlandı, aaa nasılda hoş renkler aslında, tam da retro tarz falan diye düşünmeye başladım, sevdim yani o pis kumaş parçasını. Sonra o kumaş parçasının renginden, deseninden yola çıkarak aman bir hayaller, bir düşünmeler, bir konudan konuya atlamalar… Yol nasıl bitti anlamadım. Bak yolumu renklendirdi o kumaş…

Yani bence ne alırsanız alın, ne yaparsanız yapın, rengi için olsun…  olsun diye olmasın yani: )

 

You know,as I said all the time, I love the colors. Like to love fruit, walking, swiming or watching movie... It is very important for my life. My mood is affected by the surrounding colors...

Playing with the colors make me happy, relax and peaceful...

Yes this post is about colors... I have written my thoughts and memories on the subject but it is difficult to translate all words to English for me, in these days I'm very busy at the office and I could find this little break, I'm sorry…