El atmadığım bir bu iş kalmıştı, onu da denedim rahatladım. Biliyorsunuz ara ara şu kendiliğinden kuruyan hamurlarla birkaç deneme yapmıştım, bir türlü de istediğim gibi olmamıştı hiç biri, ama yılmadım.
Kabalcı’ya her gittiğimde bu rengarenk polimer killerin başında epey zaman geçiriyordum, şöyle bir gözlerimi kısıp bunlarla ne yapabilirim diye düşünüp düşünüp, bir şey bulamayıp ayrılıyordum yanlarından aklım onlarda.
Geçenlerde dayanamadım aldım birkaç renk, evde bir süre durdular sonra pinterest’de ve google’da araştırdım biraz ve kolye yapmaya karar verdim. Bir Cuma akşamı oturduk kardeşimle televizyonun karşısına, bir yandan Yalan Dünya’yı seyrettik bir yandan da hamurları yuvarladık durduk. Bazıları çok sertti, avuç içlerimiz, parmak uçlarımız o kadar çok acıdı ki. Ama sonra onun da püf (püh de olabilir tabi: ) nasıl ama bu sefer aklıma geldi Latiş, durdum düşündüm öyle yazdım…) noktasını buldum internetten; azıcık çiçek yağ damlatıyorsun polimer kilin üstüne, o bir kayganlık veriyor, ellerinde çok acımadan yumuşatıyorsun. Ben kulak temizleme çubuğunun ucu ile sürdüm mesela. Ama tabi en iyisi alırken dikkat etmek, çok sert olanları almamak.
Ne diyordum yuvarladık da yuvarladık, bir yandan da kürdanla ortalarını deldik. Sonra fırın tepsisine pişirme kağıdını serdim koydum boncukları tepsiye. Paketlerin üstünde 130 derecede, 20-25 dakika pişirin diyor ama ben ne yaptım… Dur dedim internetten de bakayım. İşte bazen böyle basiretim bağlanıyor, devamlı makine gibi işleyen beyin birden alıklaşıyor ve dünkü çocuğun bile bilebileceği bir şeyi anlamakta zorluk çekiyor, es geçiyor, nutku tutuluyor.
Baktım internetten aynı bizim yaptığımıza benzer yuvarlak boncuklar yapmış Amerikalı bir kadın, yazdıklarına şöyle bir göz gezdirdim ilk gördüğüm sayıyı belledim ve gittim fırının başına, 275 derece…. Kardeşim saçmalama dedi, gel üstünde yazanı yapalım, ben de ona sen saçmalama dedim, kadın aynısından yapmış işte, yapmışken tam olsun…
Sonra mutfak saatini kurdum 25 dakikaya ve geçtim yine televizyonun karşısına. Alarm çaldı ve bir gittim ki mutfağa, duman duman ve iğrenç bir koku… Bir açtım fırının kapağını, Allah’ım onlar nasıl şekillerdi öyle, kapkara olmuşlar, şişmişler, patlamışlar, yamulmuşlar, yanmışlar, iğrençti yani bildiğin…
Onca emeğe mi yanarsın, kardeşine rezil olduğuna mı yanarsın bilemedim. Ortalığı temizledim suçlu ve mutsuz, sonra birden aydım; o internet sitesinde yazan 275 derece Fahrenayt cinsindendi…
Aradan birkaç gün geçti, hiç konusunu etmedim bu olayın ki kardeşimin eline koz vermeyeyim, gayet kendinden emin tekrar başladım yuvarlamaya, baktım bizimkisi de sokuluyor yanıma, oynayıp duruyoruz hamurlarla. İnanılmaz zevkli bir şey, kafanda ne yapacağın belliyse tabii, aksi taktirde, yuvarla yuvarla bir yere kadar. Ben bir iki fanteziye kaçtım şu gördüğünüz yüzüklerdekiler gibi ama onlarda çocuk yüzüğü oldu: )
Sonunda başardık pişirmeyi aynen paketin üstünde yazdığı gibi ve evde bulduğumuz boncuklar, eski ve kopmuş kolyelerin malzemeriyle birkaç yeni kolye yaptık. Ama sonra iki hafta mankenimizin kapsini çektim fotoğraflayamadım bir türlü, yok bir haftasonu dışarıdaydı, diğer haftasonu aramız limoniydi derken kendime geçer nazım dedim ve soyundum sizler için mankenliğe: ) Ne zor işmiş kendi kendini fotoğraflamak, tripod almak şart oldu ama erteleyip duruyorum, evde bir de onu koyacak yer bulmam gerek.
Böyle yani…
This is my first trial with polymer clay. It is really fun to play with them. I'm not a huge jewelry person... but when I started to play with polymer clay I could not find anything to do other than bead. Now I have many colorful beads: )
Polymer clay is easy to shape and cut into forms such as beads and small figurines, but softening the clay is usually necessary to make it easier to work with. Polymer clay can become difficult to work with when it isn't fresh. It becomes hard and isn't easy to work with.You can knead the clay by hand and add sunflower oil to it to speed up the process.
After cooling, I have collected them with pieces of our old necklace and to string them onto the waxed cotton cord.
I have finished these necklaces before a while but my model (my little sister) was very capricious: ) Because of that, I wanted to show you them as a model by myself: ) It was very difficult to take photo without tripod. I have to buy a tripod as soon as.
