Bugün iş yerinde çok yoğundum, öğlene doğru postumu yayınladım, bir iki sevdiğim bloğu dolaştım ve işime gömüldüm... Ders çalışmak istemeyen tembel çocuklar gibi mızmızlana mızmızlana yaptım işimi. Bir ara toplantıda baygınlık geçiriyordum, ama dayan dedim kendi kendime, akşam olsun, eve git, yine dalarsın diğer hayatına.. Sanal ama olsun, mutluyum ben, yeni bir sürü arkadaşım var artık, içimi dökeceğim, dertlerine ortak olabileceğim, sevinçleriyle çoşacağım, çocuklarının maceralarına, büyümelerine tanıklık edebileceğim... sadece güzel dileklerin olduğu bir ortam.. Sanalsa ne olmuş...
Neyse derken gün bitti, evime geldim saçma sapan bir yemek seromonisinin ardından oturdum masaya... Bir de ne göreyim 135 civarında olan takipçi sayım hızla artmış, sayfa görüntülemeleri tavan yapmış... Şaşırdım ilk önce, ne yaptım ben diye... Öyle baktım ekrana... Zaten kardeşime göre ben hiç kimsenin yanında ekrana “öyle” bakmamalıymışım (bu ekran bilgisayar ekranı da olabilir , televizyon ekranı da)... Ağız yarım açılıp, gözler fır dönerken, hafif bir embesil kamburu duruşumla... yanından kaçılası biri oluyormuşum...
İşte diyeceğim o ki sonradan keşfettim; Deli Anne beni “haftanın bloğu” olarak seçmiş... Ne zamandır bu kadar mutlu olmamıştım.. O kadar güzel şeyler yazmış ki... Birkaç kez okudum... yetmedi yine okudum, kardeşime okudum.. Sonra yorumları okudum.. Sonra baştan tekrar okudum...
Sanki başka birinden bahsediyorlarmış gibi... Ne değişik bir duyguymuş... Çoğunuzun tatdığı çocuğunun başarısı gibi değil elbet ama bu blog'da bir nevi benim çocuğumsa, yani öyleymiş mesela... Sevgiyle, tutkuyla sarıldığım... Ne hoşuma gitti onun hakkında böyle şeyler okumak...
Çoook teşekkür ederim Deli Annecik...
I was very busy today at the office. I had to prepared some offer and attened the meeting.. I published my today post around noon and visited a few favorite blogs then began my work... I worked with gripe like lazy kids who do not want to study. in the middle of the meeting I could go mad but I resisted until coming to my home...
After the our nonsense dinner I sat opposite the my computer and when I opened my blog page, I met with a surprise. my follower count had increased much more than... Firstly I could not understand why... But then I noticed that a lovely blog who name is Deli -Anne had choosen my blog as a blog of the week...
What a nice feeling I felt.. She had written a lot of nice things about me.. I have read her writings over and over again...
Here is a virtual world but we can share a lot of thigs belong to life in here.. happiness, joy, doubts, sorrow, regrets... I love this world and you...
AND ; I would like to thank to her from here..
Deli Anne haklı blogunuz çok hoş gerçekten:)
YanıtlaSilSevgiler..
Çook teşekkür ederim, umarım hep buralarda olursun...
YanıtlaSilSanırım yaklaşık 2 aydır zevkle takip ediyorum sizi. Fotoğraflarınız içimi aydınlatıyor :)
YanıtlaSilBu yazıyı okuduktan sonra yorum yapmamak olmazdı!
sevgilerimle :)
Hakkaten bir ferahlık var blogunda benim de çok hoşuma gitti hemen aldım takibe:) Bu arada hemsehriyiz sanırım biz de ağustosta gideceğiz Altınoluk'a:) Çoook özledim Balıkesir'i, Altınoluk'u, annemi, kardeşimi...Sen ne güzelkardeşinle yaşıyorsun:)
YanıtlaSilShe's absolutely right! You have an amazing blog. Enjoy the beautiful day, Kellie xx
YanıtlaSilBurayı Deli-Anne'yle tanıdık ve iyi ki de tanıdık..
YanıtlaSilSevdim burayı, merhabalar.. :)
Delidir melidir ama ne söylese yeridir :)
YanıtlaSilCok zarif bir blogunuz var, emeklerinize saglik... Deli-Anne cok hakli bence.... Sevgilerimle,
YanıtlaSilDeni Anne'nin blogunu b.sayar açmadığı için yazısını okuyamıyorum. Ama senin blogunun övgüyü hakeettiğini biliyrum :))
YanıtlaSilEvet evet...Nohutcugum iyiki varsin...sabahlari sana ugrayip kahvemi keyifle yudumlamak artik aliskanlik oldu...sanirim sendeki pozitif enerji sayfandan bizlere yansiyor...bana cooook iyi geliyor...ben hep buradaydim...yine burada olacagim...keyifli bulusmalara...sevgilerimle
YanıtlaSilzehra
Seviyorum seni de, blogunu da.. Sırf profil yazın bile seni sevmek için yeterli.. :)
YanıtlaSilDünden beri devamlı gülümsüyorum. Güzel yorumların hangi birine cevap vereceğimi şaşırdım.
YanıtlaSilHerkesin içinde birşeylerden tatmin olma ihtiyacı var.. Kimi işinde mutlu, işdeki başarısı ile tatmin oluyor, kimi çocuklarının başarıları ile... Ben uzun zamandır yaşamadığım bu duyguyu şimdi bu blogla yaşadım..
Herkese çook teşekkür ederim..
Pınar; biz de ağustos ayında bayramda oradayız, h.sonları da dık dık gideceğiz inşallah.. Belki karşılaşırız bile:)
YanıtlaSilKellie; I truly thank you very much for your nice words. I also love your blog so much..
YanıtlaSilbencede övgüyü hakediyorun :)
YanıtlaSilMerhaba,
YanıtlaSilBen de blogdan bloga atlarken buldum sizi. Fotoğraflar dikkatimi çekti önce, dekorasyonu çok seviyorum ve en çok dikkatimi çeken bloglar içinde sıcacık ev fotoğrafları olanlar oluyor. Yazıları okumaya başladıktan sonra eğlenceli bir tarzınız olduğunu farkettim, ki bu da önemli bir etkendir benim için. Kısacası çok beğendim bu blogu ve favorilerim arasına girdi bile :)
Deli Anneden önce rastlamış bolguna ve tek kelimeyle bayılmıştım:))Haftanın bloğu olduğunu görünce tanıdık birini görmüş gibi oldum.
YanıtlaSilEstetik kaygısı neredeyse hiç olmayan bir toplummuşuz gibi gelir bana, özellikle de Avrupayı gördükçe ama senin gibi küçücük ayrıntılardan inanılmaz estetik şeyler çıkarabilen maharat insanlar gördükçe fikrim değişiyor.
Her yaptığın herşey çok güzel oluyor bence,her çektiğinde..:)Ellerine sağlık:)Ammada uzun yazmışım yahu..
Deli anne %100 haklı:))
YanıtlaSilDeli Anne'de gördüğümden beri blogunuz sürekli açık, eski postları okuyorum vakit buldukça, resimlere bakmaktan çok zevk aldım. Kendimi Egede hissettirdiniz :)) Takipteyim :)
YanıtlaSilDelianne çok haklıymış sayesinde tanışmış olduk....
YanıtlaSilben de önceden bulmuştum blogunu. hatta flickr fotolarına bakarken Deli Anne'nin postunda tam da baktığım fotoyu görünce arkadaşımı gaztete görmüş gibi oldum :)) aynen devam,takipteyim...tamam ;)
YanıtlaSilsanalsa sanal. ben cok memnunum . en azindan tum duyarli insanlar ve ortak noktalari benzer ya da ayni olan insanlar toplanmislar bir yere ve inan ki sanal degil zamanla tanismaya basliyoruz. sevgiler
YanıtlaSil