Cesur Yürek...

Babam yıllardır her sabah, sıcak, soğuk, kar, kış, kıyamet demeden yürüyüşe çıkar. Hani daha önce size bahsetmiştim yürüyüşte başına gelenlerden… Devamlı bir macera.. ama o gayet normal karşılar hepsini.

Balıkesir’de eski evimize çok yakındı park, sabahları orada yürürdü.

Balıkesir küçük yer, okulu kırdığında, erkek arkadaşınla buluşacağında gidilecek en korunaklı yer işte bu parktı eskiden. Bizim sülalenin gençleri orada az kovalamaca oynamadı babamla… Tam okuldan kaçmış, kakara kikiri salınıyorsun parkta, karşında hop enişten, kültür fizik hareketlerini yapıyor, son derece ciddi bir şekildeJ

Altınoluk’taki güzergah Manastır denilen yere kadar.

Geçen sene babamı ısırmıştı bu yolda bir köpek ya, bu sene de başka bir köpek yan komşumuz Cevdet Amca'yı ısırdı yine aynı yolda. Güler misin ağlar mısın durumu tam. Şimdi iki komşu da vesikalı oldu..

Aralarındaki konuşmalarsa çok komik, köpekten baya baya biri gibi bahsediyorlar.

Babam; Ben gördüm onu geçen sabah, epey huzursuzdu, sahibine söyledim bu havlıyor diye, köpek beyefendi tabii havlayacak, kuş değil ki ötsün dedi…

Cevdet Amca; şikayet etmek gerek belediyeye, kırk yılın başı yürüyüşe çıktık, başımıza gelene bak…

Babam aşı prosedürü hakkında bilgi veriyor sonra Cevdet Amca’ya… bu akşam ateş-üşüme yapabilir, korkma, 3 gün sonra tekrar gideceksin iğneye, söyledimi doktor, aman sana verilen kağıdı kaybetme, tekrar ısırılırsan göstermen gerek…

Babam ilk ısırıldığında bunu söylemişti bize biz de dalga geçmiştik köyde yaşamayan biri hayatında kaç kez ısırılabilir ki diye.. Ama işte büyük konuşmamak gerekiyormuş..

Bu tatilimde bir sabah babamla yürüyüşe gitmeye karar verdim. Ama iki şartım vardı;

1- Fotoğraf makinamı da alacağım bu yüzden çok da hızlı yürümek yok.

2- O sapık köpeğin olduğu sokaktan geçmem…

Annemle kardeşim uyurken çıktık yola, babam köpek savarını aldı eline… Korkma dedi, benim yanımda köpekler sana bişey yapamaz…

Şu üstteki fotoğrafların üçüncüsünde bir köpek havlaması duyup hafif tırsmış gibi gözükse de Benim babam çok cesur...

When I was in Altinoluk. I went to walking with my Father.

For years my father goes to walking every morning. Sometimes he comes under attack by dogs... But he never gives up.

That morning while my sister and my mum are sleeping we set off the way. It was very quiet and peaceful.

My father took a baton in the hands to protect us from dogsJ My father is very brave:)