Haftasonu Kartı... ( Bugün çok mutluyum! )

Kaynak ; olive loaf

Ben bugün çok mutluyum çünkü akşama annemlerin yanına Altınoluk’a gideceğiz. Sadece haftasonu için ama olsun. O kadar çok özledim ki. Bu sefer çok oldu görüşmeyeli taaa Nisan başında taşınma olayından sonra, onları alıp bize gelmiştik.  Burada 1 hafta kalıp dönmüşlerdi.. 17 yaşımdan beri hep hasretim onlara…  Çocukların olmayınca mı acaba bilmiyorum ama kazık kadar olsan da hep çocuk oluyorsun onların yanında. Son bize geldiklerinde ben yine balık burcunun tüm hayalperestliği ile bana çok gerçekçi gelen planlarımdan bahsediyordum bir ara kardeşimin yanına gittim. İçeriden; bu kız da şu buluğ çağını bir atlatamadı dedi babam.. Kardeşimle birbirimize baktık.. yok artık….

Şimdi Altınoluk’a vardığımızdaki sahneyi hayal edebiliyorum…

Sabaha karşı orada olacağız. Eşyaları bir kenara bırakıp balkonun camını tıklatacağız , ama duymayacaklar, yatak odalarının camını çalmak için evin arkasına geçeceğiz. O sırada açacaklar kapıyı.. Annem “ şimdi dalmışım, gözümü kırpmadım heyecandan” diyecek..  Sersem sersem sarılacağız birbirimize.. Kardeşim “ne var yiyecek” diye dolaba saldıracak. Ben alık alık bakacağım, ilk göz ağrısı nazlı kız rollerini bürüneceğim hemen…  Babam anneme seslenecek bak çocuklar aç diye.. Annem bahçeye çıkmış bile, bit kadar uzamış yeni ekilen çimleri, çiçekleri gösterecek bize, babamsa her yıl ektiği ama 1 sene dışında hiç yiyemediğimiz kavun karpuz fidelerini gösterecek. Çünkü her telefonda “bu sene kapruzlar çok neşeli” diyor… Sonra biz odamıza gidicez birazcık uyuyalım diye babam gelip üstümüzü örtecek.. eee kimin annesi, annemde alık alık bakıyor olacak çünkü o sırada…

Uyanınca bahçede deli gibi bir kahvaltı yapacağız. Sonra hareket başlayacak… küp şeker ailesi hop bahçede , hop terasta , hop kapının önünde, haydi bakalım yan bahçeye….. Komşular kesin şaşırıyordur bize.. Ne yaparsak ailecek yapıyoruz, bağırış çağırız, İtalyan aileleri gibi…

Orada 1 hafta kaldığımda hiç terlik - ayakkabı giymiyorum ayaklar öyle bir serpilip rahatlıyor ki 30x 30 karo seramikler gibi oluyor, ayakkabı giymeye imkan yok… Babam zaten giydirmiyor, “İstanbul’da elektrik yükleniyorsunuz burada ben sizi rektefe edeceğim” diyor. 

Ben mühendis olduğum için bahçede domateslere çıtamı çakılacak, ölçü almaya beni bekliyor, asmaya düzenek mi yaptırılacak, beraber gidiyoruz ustalarla konuşmaya, sen teknik adamsın diyor bana…

Avukat olan kardeşime ise; senin bir titrin var, hava at erkeklere diyerek … Ona sadece siteden gelen postaları okutuyor, onlarla ilgili sorular soruyor, hiç bir şey bulamazsa cep telefonundaki mesajları sildiriyor. 

Görüldüğü üzere mühendislik aile içinde bile geçerli bir meslek değil…

Ayy ben bir arayayım şunları da zeytin yağlı biber dolması isteyeyim, şöyle kuş üzümlü fıstıklı….

Hersesin haftasonu düşündüğünden de iyi geşsin....

I am very happy today, because we’ll go to Altınoluk this evening. My parent live there during the summer. Altınoluk is a small village near sea. I am so happy there.

And also I missed my parents a lot. I have not seen them for a long time. After their moveing house, they came with us in Istanbul and then we could not meet again.

I will be there early morning. Firstly they did not heard the bell, we will go back of house for knock the bedroom window. But that time My mum will open the door… We’ll hug each other dopey. My sister ask ; is there any something to eat…  I will pretend a coy girl… maybe we’ll sleep a little bit… then a gorgeous breakfast…. And begin to act… all family are in the garden, on balcony, ahhhh now we are on the terrace … like Italian families…

I am an engineer because of this my father always call me if there is a job in the garden. He says ; you are a technical guy. But My sister does a few simple jobs, like reading some post and delete all messages on my father cell phone.. Because, she is a Advocacy…

This shows that the attorney, a profession that is more important than engineering in the family.

Enjoy your weekend...