İlk Patchwork Denemem ve Büyük Laflar...




Şu kısa süre önce başlayan dikiş maceramda öğrendiğim ve püh noktası diyebileceğim ilk şey, kesebiliyorsan dikiyorsundur…

Olay düzgün kesmede. Çünkü zaten makine dikiyor. Eğer sabırlıysan, eğer  yamukluktan hiiiç hazetmiyorsan ve eğer bir sonraki adımı düşünebiliyorsan dikiş dikmek gerçekten çok zevkli.

İşte ben mühendisliğin faydasını bir kez de bu olay da yaşadım. Ölçmeyi- biçmeyi, hesabı- kitabı sevdiğimden olsa gerek dikiş işini de sevdim.

Bunca yıllık iş hayatımda yıllarca autocad programıyla çizimler yaptım. En sevmediğim şey başkasının yaptığı çizimde yapılacak revizyonlardı, farklı boyutlardaki yazılar, layersız çizgiler, explode edilmiş bloklar, en gıcık olduğum şeylerdi. Hep oturur baştan çizerdim. (Birazcık teknik oldu takılmayın).

İhale dosyası hazırladığımda içi illa kitap gibi olacak, etiket düzgün yapışacak, biri eline dosyayı aldımı yüzü gülecek, içinde kanalizasyon arıtması olsa bile: ) (Allah’ım yaa bu kadar mı bana tezat bir iş olur)




Neyse işte diyeceğim şu; belli bir yaşa gelince insan öğrendiği tüm bilgileri harmanlayıp hayatıyla yoğurabiliyor. Ne yaptığının önemi yok, ister trilyonluk bir ihale dosyası hazırla, ister paspas dik, ikisinde de aynı teknikler, aynı kafa yorma, aynı özen ve aynı emek.  (Paspası tercih ederim ama)

Şu gördüğünüz benim ilk patchwork denemem. Benim kafamda pek bir seviyelendirme yoktur. Nasıl anlatsam bunu. Ben 17 yaşındaki bir gençle de, 11 yaşındaki ufaklıkla da , 60 lık bir amcayla da aynı şeyleri konuşurum. Çok komik aslında,farkedeli epey oluyor . Bir şey anlatacaksam anlatırım karşımdakinin yaşı, cinsi, bana yakınlığı, hatta tanıyıp tanımamam bile önemli değildir, aynı vurgularla, aynı detaylarla anlatırım. Ya da mesela bir yerlerde bir şey gördüm, eğer beğendiysem, eğer yapayım dediysem soyunurum yapmaya, zor mu kolay mı, yapabilir miyim, yapamaz mıyım düşünmem. Bir insan evladı yapmışya , ee biraz zorlama, biraz düşünme, biraz dikkat.. ben de yaparım derim.  Yaparken anlarım o işin seviyesini, beni aştığını: ) Kardeşim de böyledir ama, sanırım annemle babamdan kaynaklanıyor. Bence sen bağlarsın avizeleri,  teknik adamsın derler, bir bakmışım sandalye tepesindeyim evin avizelerini bağlıyorum, sadece ufak tefek rötuş yapsak olur, sen seversin boyayı derler, bir bakmışsın kardeşim elinde rulo dış cephe boyası yapıyor: )



Çok mesaj yüklü bir post oldu ama bazen etrafımda öyle gençler görüyorum ki neyi nasıl yaptıklarının hiç önemi yok, hiçbir şeye odaklanmıyorlar, hiçbir şey için kendilerini zorlamıyorlar, hiçbir şeye karşı tutkulu değiller. Neyden tatmin oluyor anlamak çok zor.

Tamam kestim. Gelelim bu kırmızlı patchwork ne olacak, ilk önce mutfak için paspas yapalım dedik, öyle başladım kesmeye, ama elimde çok koyu renkli ve kalın kumaş olmadığından böyle bir şey çıktı ortaya, ee bunu da mutfakta kullanmak olmayacak tabi şimdi. Tamamlanmadı henüz, araya başka işler girdi, altını düz kırmızı kumaştan yapacağım. Ama belki Altınoluk’a gittiğimde yapar orada kullanırız.

Patchwork yapmak çok zevkli, ama işte başta dediğim gibi tüm parçaları birbiriyle eşit ve düzgün kesmek şartıyla. Parçalar düzgünse, dikiş makinasının da ayağına konsantre olup dikiyorsan oluyor bu iş. Gözünü aman diyim kaçırma o ayaktan, hııımmm yap, derin bir nefes al ve bas pedala….






I am a rookie tailor but I can say that if you want to sew nice somethings, you should cut the fabrics neatly. You need to control dimensions of all pieces.

I am not sure, maybe some of you can be know that I'm an enviromental engineer and I have benefited from this when I'm sewing somethings. I always hate irregular things.

When I'm preparing a tender file or sewing a pillow, I always behave very careful and picky. I think that it is not important what do you do, you should take care ...

This is my first patchwork trial which is seen here. I started to sew this patchwork as floor-mat for our kitchen but now I am thinking to use it in summer house of my parents 

I will use red fabric to back it. In recent days I have to do another jobs but I want to finish this floor-mat as soon as possible.







81 yorum :

  1. harika olmuş ilk deneme:) ihale dosyasına gösterdiğiniz özeni paspasa gösteriyor olmak biraz da karakteriniz sanırım, her işi ciddiye almak, çok güzel bir özellik...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çoğunlukla güzel ama her zaman da değil, bazen olmayacak işleri de çok d-cciddiye alınca hiç birşey yapamıyor insan:)

      Sil
  2. Aydacım tam annemlik bir kızsın sen vallahi :)( beni zerre beğenmez de :) )

    yazık sakın onu paspas yapma
    biraz daha büyütüp altınıda astarladın mı al sana yazlık pike...
    sen onu bi güzelde süslersin...
    şahane olur....
    bende bir fikir ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hahha, senin yanında benim esamem okunmaz, annen seni beğenmiyorsa, benim kestiğim kelebekleri kaşlşa göz arasında çöpe atar:))

      Bu arada iyi hoş dedin de pike yapacak kadar enerjiyi ve zamanı nasıl bulacağım ben:( Keşke tüm hafta içi evde olsam da yapsam..

      Sil
  3. bu arada kesşe kapı komşumuz olsaydın
    hergün sizdeydim
    valla keki, kurabiyeyi ben yapardım :D

    YanıtlaSil
  4. çok iyi başarmışsın :)
    o teknik bilgilerden anladım senelerdir bir autocad kullanıcı olarak :D
    ama otur patchwork yap deseler yapamam :D

    YanıtlaSil
  5. Sen de benim eşim gibisin iş konusunda...
    Kırkyama çalışman çok güzel olmuş, bitmemiş hali bile:) Bence masa örtüsü üzerine kapak olsun. Çok yakışır, üzerine de kırmızı bir çiçek, mis miss:)
    Ne olursa olsun, konduğu yere güzellik katacağı kesin. Ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aaa bak bu da iyi bir fikir.. Acaba yazlık evdeki küçük masaya yapabilir miyim, dur sen, anneme sorayım bir de...

      Sil
  6. Sitene bayiliyorum, kendi yaptiklarini sergilemen harika, fotograflar super, ic aciyor. Yalniz bir de Ingilizce yazmasan keske. O kadar cok hata var ki, kac defa metini duzeltip geri yollayayim sana dedim ama nerden baslayacagimi bilemedim. O kadar cok hata var ki her postunda. Herkesin Ingilizce blog yazmasi gerekmiyor, Ingilizce bilmesi de gerekmiyor zaten. Zorlamasan keske... Ya da ogrenene kadar beklesen belki.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısın, bu da bir fikir tabi...

      Sil
    2. İnsan kendini zorlamazsa birşeyler için, nasıl öğrenebilir ki :) Hatalarımız zaten en büyük öğretmenimiz... Bu da başka bir fikir ;)

      Sil
  7. Şu patchwork ilgimi çekiyordu bir süredir,bu post bayağı sevindirdi beni. Bir yarışma afişinde görüp annemin kolunu çekiştirmiştim yapmalıyız diye, öyle unutuldu gitti sonra.
    İyi dikme yolunun iyi kesmekten geçtiği fikrine de katılıyorum şiddetle.. Kesme-biçme işine ağırlık vermem lazım bir an önce..
    "Büyük laflar"ına gelince.. Sık sık etsen ya :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)) Kesin yapın çok zevkli birşey, ben yabancı bloglarda görüyordum, yaa bunlar deli mi sarmışlar bu işe, nası beceriyorlar sıkılmadan diyordum ama yapınca anladım zevkli gerçekten.

      Bir de bir süre sonra insan tutamıyormuş kendini yeni yeni anlıyorum, büyük büyük laflar etmek kaçınılmaz oluyormuş:)

      Sil
  8. peki ama ben kesebilirim... tecrübeyle sabittir ki; yamuk dikerim :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hahahaa, aklın nerede senin:) Tibet evde olsa adam adam konuşsa ben de dikemem, dikkatim dağılır, sonra amaaaan der fırlatırım kumaşı bir tafara Tibet'le oynarım:)

      Sil
  9. sahane kumaslar,renkler
    minderler
    bayildim
    sevgiler
    ellerinize saglik

    YanıtlaSil
  10. Bas gaza Nohutcum bas gaza. :)
    Anneannem severdi patchwork yapmayı. Hala onun yaptıklarını kullanıyorum. Bir yandan da gözüm gibi bakarım. Yırtılmasın diye. Bir ara fotosunu koyarım yaptığı seccadenin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aaa evet bizde de mi vardı ne seccade öyle, nerede o sşimdi, dur anneme bir sorayım bunu, sen de fotoğrafla kesin merak ettim ..

      Sil
  11. eline sağlık.çok güzel olmuş. oluyor.olacak :D
    bende seninle aynı fikirdeyim aslında, kesebiliyorsan dikebiliyorsun :D

    YanıtlaSil
  12. Revizyondan nefffrrreett ediyorum:)))Bunu belirtmek istedim birden:)) Aydacığım, valla senin bloğunda birçok şeye heves ediyorum, bak şimdi gidip 50 mm lens alıcam, başıma bir de dikiş makinesi çıkarma çok rica ederim:))) öpüyorum seni, gene harika işler peşindesin. sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :))) İlahi Derya, tamam senin için kendimi biraz frenlerim. Ama sen bence git lensi al, dikiş makinası için daha gençsin:)

      Sil
  13. Wonderful! I love all the whimsical little patterns together and the red will complement them perfectly. And I also completely understand your "engineer" need to control the size and shape of each square :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Thank you:) and yes it is very useful for sewing this patchwork.
      If you want to sew patchwork,you should take engineering education:)

      Sil
  14. her zamanki gibi bunu da başarmışın Ayda. zamanı gelince ne olacağı belli olur zaten. asıl kumaşlarının zenginliği dikkatimi çekti. hangi ara bu kadar kumaşı biriktirdin ?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Epey oluyor be Buketciğim, daha makina yokken almaya başlamıştım ben. Ama hepsi azıcık azıcık, çoğu yarım metre onların:)

      Sil
  15. Renkleri cok guzel omus !
    Mutfakta kurulama bezi olarak kullanilabilir :)
    Ellerine saglik :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kurulama bezi olarak pek kıyamam herhalde:) ama değerlendireceğim bir şekil...

      Sil
  16. Aydacim kumaşlara bayıldım hemen söyle ne olur nerden buldun bu güzel seyleri:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. alsında hepsini bir çırpıda almadım. Bunların çoğunluğu Beşiktaş'taki kumaşçıdan, bir kısmı ikea'dan, bir kısmı da eski kıyafetlerden falan kesilmiş durumda..

      Sil
  17. benim de liseden kalma patchwork bir yatak rtüm var... kullanmıyorum, sıkıldım ama içinde kullandığım kumaşların her biri bir başka anıyı hatırlayor.. patchwwork de bu demek esasında zaten değil mi, sen daha iyi bilirisn eminim teknik arkadaşım:)

    benim aslında bir senedir aklımda şu var: (çok geç kaldım bu fikir için herşeyi dağıttım, verdim, attım ama: çocukların artık olmayan giysilerinden felan bir battaaniye yapmak onlara.. düşünsene ne hatıra..

    neyse bir de şu var: İ. nin bir arkadaşı var, seni ona benzetiyorum çok. ilginçtir hiç söylemedim bunu şimdiye dek sanırım:. çok çok zeki bir çocuktur, herşeye atılır, herşeyi yapar, herşey konusunda fikir sahibidir, kim ne öğrenmek ietse ona sorar hatta:) öpüyorum:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen öyle Mümine ve keşke keşke yapabilseydin o battaniyeyi, gerçi çok da geç kalmış sayılmazsın, bir yaş sınırı yoktur herhalde:)Bence süper olur, şimdi şkoçya'da kışın çocukların okuldan gelmesini beklerken, camın önünde bir yandan kahveni yudumlar bir yandan keser biçersin...

      Bu arada o arkadaşla beni tanıştır da yarışalım o zaman:) OOOO meydan okuma gibi oldu.. Ürktüm.. tırıs tırıs tırıs.....

      Sil
  18. Şekerci dükkanında ki iştah açıcı şekerler gibi dizmişsin kumaşları, haminnem gibi nasihat edercesine vermişsin gazı, bir an "ayol ben de yaparım bu nu" demedim değil hani :)
    Bir de helal be mühendis :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevdiye ne yapacaksın Bursa'da topla tası tarağı gel buraya:)) Yok yok olmadı tamam bul bahçeli bir yer ben geleceğim oraya sana komşu.. İşte o zaman yarışacağız seninle sen etamin işleyeceksin ben de dikeceğim:)bir birimize gaz vere vere uçarız bile belki:)

      Sil
  19. Ellerine sağlık Nohutum. bence bu patchwork harika bir pike olabilir ya da balkon masasına masa örtüsü. Sen bunu sana yakışır bir şekilde değerlendireceksin eminim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Pike'ye dayanamam, ama masa örtüsü mantıklı gelmeye başladı.. Olmadı yine paspas yaparım ama yazlıktaki bizim yatak odamıza koyarım... Orada belli olacak:)

      Sil
  20. Çok güzel olmuş. Düzgün kesebiliyorsan düzgün dikebiliyorsun buna sonuna kadar katılıyorum ve tekrar tebrik ediyorum.Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  21. Onca kumaşı dikmek için aldın demek..
    Bu patchwork bitince (tabi biraz daha büyütmen lazım) kızıma nevresim yapabilirim onu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yani umudum o yönde, dikerim inşallah hepsiyle mutklu olacağım,mutlu edeceğim birşeyler..
      Nevresim derken... sence bende o kadar sabır var mı:))

      Sil
    2. nevresim derken tek bir yorgan kılıfı demek istemiştim.
      Yavru da 3 yaşında zaten, ne kadar büyük olması gerektiğini sen tahayyül et :)

      Sil
    3. :))) hahaa evet yaa kızıma demişsin:) ben de çift kişilik falan diye düşünüp buhrana girmiştim:))

      Sil
  22. birileri yapmışsa bende yaparım.. süper bir hayat felsefesi bu.. yenilgiye yer olmamalı insan hayatında.. bir işi bitirmede en önemli faktör olumlu yaklaşım ve sabır..
    yine çok güzel bir yazı ve çok güzel bir elişi..
    ne diyeyim eline, diline sağlık..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgi, çook teşekkür ederim, beğendiğine gerçekten sevindim. bir de benim annemin adı da Sevgi, ne güzel...

      Sil
  23. Ben hep çiçeklere takılıyorum... Lavantalar ne hoş duruyorlar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaa evet , teyzemin kızının bahçesinden topladım, şimdilerde biraz kurudu ama çok dökülüyor, keşke dökülmese hep öyle kalsa..

      Sil
  24. annemin diktiği bu tarz patchwork yatak örtülerimiz(yazın pike niyetine de kullanırdık)vardı çocukken...
    parça kumaşlar dikiş diken teyzemlerden toplama...bu toplananlar "yamalık bohçası" denen bir bohçada olurdu...(dikişten artan parçalar biriktirilir,yamanması gereken bir şey çıkınca,bohça açılır en uygun kumaş parçası seçilirmiş)
    sabrına,yaptıklarına hayranım...bu arada o kumaş yığınına bayıldığımı da belirteyim...
    sevgier,en kocamanından:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bak ben de hatırladım birşeyler. Bizim evde de büfenin bir çekmecesinde böyle parça kumaşlar dururdu, ben evcilik oynarken annemden gizli gizli kaçırırdım onlardan bebeğime elbise dikmek için. Ne güzeldi..

      Ben de kıyamıyorum o kumaşlara, hiç eksilmesin hep öyle dursun istiyorum:))

      Sil
  25. emeğine sağlık :) takipteyim yeni çalışmalarını bekliyorum.

    YanıtlaSil
  26. Ben de geçen sene neredeyse 25-30 tane torba diktikten sonra, patchwork'e merak saldım. Daha doğrusu yorganlamaya. Ve bu kadar zevkli bir iş tanımadım hayatımda. Blogumda yazdığım gibi artan kumaşlar birikiyor. Şu anda sizin yaptığınız gibi elimde kocaman bir parça var da yorganlamasını henüz yapmadım. Asıl zevkli yanı da (parçaları birleştirmek kadar) yorganlama kısmı... Türkiye'de bu iş daha yaygın değil galiba. Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorganlama ne?? Offf biraz araştırma yapmam gerek bu konuda, gerçi zamanım olsa dalacağım daha derinden bu pkırkyama işine ama nerdeeee:(
      Mesela bayılıyorum senin diktiğin çocuk elbiselerine ama daha ona zaman var benim için:)

      Sil
    2. Ben de tam dalamadım ama gözüm orda. Hatta işi iyice büyütüp atölye bile açmak istiyorum. Aslında bilirsin, birleştirilen kumaşlar ile astar kumaş (hani düz kırmızı demişsin ya) arasına elyaf tabakası yerleştirip üç katı dikişlerle birleştirme işi. Yani quilting. Düz, çapraz ya da serbest dikişlerle makinede ya da elde.
      Gerçi sadece astarla da çok güzel durur seninki ama yorganlama da bir doku katıyor bu işe. Sevgiler.

      Sil
    3. Sen açsan atölye ben de gelsem öğrensem şu işi:) Evet içine birşeyler koyduklarını görmüştüm ama ona yorganlama dendiğini bilmiyordum...

      Sil
  27. Your little patchwork is so pretty....Have I told you how much I love your blog...well I do! xoxo

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Thank you so much Dear Koralee, you are realy so sweet like your blog. I also love it:)

      Sil
  28. Ellerine sağlık. Bence mükemmel olmuş.
    Fotoğraflarda harikaaa.

    Beceriksiz anne Çiğdem

    YanıtlaSil
  29. merhaba, yine çok güzel bir yazı yazmışsınız. bilgisayarın karşısına ekrana yapışmış ve dirseklerimi dayayarak yüzümü iki elimin arasına koyarak sizin yazılarınızı resimlerinizi okuyarak buluyorum huzuru. iş yerindeyim ve her sabah bloğunuzu açtıkça bir iç çekişle başlıyorum. sizinle tanışmayı çok isterdim. bende sizin gibiyim. hayatın anlamını yakalamışsınız. bende ilk araba kullanmaya başladığımda. bak dikiş makinası kullanmanın faydaları ne de güzel kullanıyorum diye kendime atıflarda bulunmuştum. çok faydasını gördüm. el göz ayak koordinasyonu.. yaptığınız ürünle zevkle takip ediyorum. kolay gelsin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok mutlu oldum yazdığın her kelimeden, çok çok teşekkür ederim.
      Şu araba kullanma işine gelince, ben hep aralıklarla kullandım arabayı ve son senelerde kardeşim kullandığı içinde iyice soğudum, ama bakarsın şu dikiş olayı bana da yarar ver basar giderim gaza:)

      Sil
  30. Çok içaçıcı bir şey olmuş:) Bir zamanlar ben de patchwork delisi olmuştum ama bir iki cm. lik hataları bile affetmeme huyumdan ve yorganlamanın bezdiriciliğinden artık yapmıyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorganlama mevzuna henüz gelemedim, gelir miyim de bilmem, baksana gözüm korktu:)

      Sil
  31. layerların düzgün olma olayı o kadar tandık ki bana, dosyanın temiz, düzenli, başlıklı olması... gözün o düzene alışkın olması hayatın her yerinde kendini gösteriyor. iyi bişey heralde :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir çok konuda iyi ama işte bazen aşıtıya da kaçmamak gerekeyior, Haketmeyen şeylere de aynı önemi verince ömründen gidiyor boşa:)

      Sil
  32. Good morning dear Ayda!

    Oh these fabrics are sooooo pretty! You are becoming such a good seamstress.

    Have a lovely day!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Thank you:) Anymore, I am addicted to fabric.:)

      Sil
  33. Soft and sweet ~ I love patchwork :)

    Laura | Bright Bold and Beautiful blog

    YanıtlaSil
  34. bazen etrafımda öyle gençler görüyorum ki neyi nasıl yaptıklarının hiç önemi yok, hiçbir şeye odaklanmıyorlar, hiçbir şey için kendilerini zorlamıyorlar, hiçbir şeye karşı tutkulu değiller. Neyden tatmin oluyor anlamak çok zor................ bu cümleyi bende çok sık kullanırdım. ne demek istediğini çok iyi anlıyorum.

    YanıtlaSil
  35. Çok güzel olmuş, ben de dikiş makinesi alıp yeni yeni başladım bu işlere. Açıkçası bende öyle kesme, ölçü alma gibi yetenekler pek yok, ben de mühendisim bu arada :), bir de hemen bir iş olsun bitsin istiyorum, böylelikle hobiden çıkıp mecburiyete dönüşüyor, makinenin pedalına da ayağımı bi türlü alıştıramadım, kayıp gidiyor. galiba acelecilikten :)
    Bir süredir zevkle takip ediyorum bloğunuzu, paylaşımlarınız çok güzel. Kumaşlara bayıldım, nerden alıyorsunuz?

    YanıtlaSil
  36. Sizin siteyi bakinca kendime bir makine bir de rengli rengli kumaslar alasim geliyor ama ben boyle marifetli degilim ki.
    Elinize saglik olsun... Hepsi harika..

    YanıtlaSil
  37. It's so beautiful! I love well done things, and this future patchwork floor-mat looks great! I've just finished my first patchwork quilt (you can see it at my blog). I'm a sew-addicted too!

    YanıtlaSil
  38. cok guzel olmus, ellerine saglik

    YanıtlaSil
  39. Benim zamanımda kafası çalışan, kendi çalışkan kızlar, hakim hekim olsunlar mühendis çıksınlar, iyi okusunlar, profösörlüğe kadar yükselsinler istenirdi. Hatta hoppudu zıppıdı kızlara, "sen artık kız mesleğe gider, bir de zengin koca bulursun, okumazsın" diye kızarlardı. Hatta kız mesleğe "bu kız kafasız, hiç bir şey olamayacak, bari iki sökük dikmeyi öğrensin" diye gönderilenler olurdu. Oysa ben, şimdiki aklım olsa, şu an yaptığım mesleği tercih etmezdim. Hastane eczacılığı Sağlık Bakanlığının ağır işleyişleri ve anlamsız istekleri yüzünden ızdırap haline geldi. Bir ilaç ihalesine çıkıyorum, aylar sürüyor. Saçma. İnşaat mı yapıyoruz arkadaş? İlaç bu kaç para zarar edersin ki? Devletin işleyişi yavaş ve bundan nefret ediyorum. İşte bu zamanlarda hayatıma bir nefes aldırmak için dikiş, nakış, resim, kanaviçe, örgü ve hatta temizlik sokuyorum. İnan temizlik yapmak bile rahatlatıyor:)) Sonra da "acaba hobi olarak değil de, meslek olarak dikiş nakış vb şeylerin içinde olsaydım, şimdiki kadar zevk alır mıydım" diye düşünmekten de kendimi alamıyorum. Her seferinde de geldiğim yer, şu an daha fazla zevk aldığım noktasıdır. O zaman çıkaralım tadını, oley!!!

    YanıtlaSil
  40. Ah o revizyon projeleri...Hiç açmayayım en iyisi konuyu kulunç ağrılarım azıyor;)
    Patchwork bayıldığım desenlerden.Dikiş öğrenince denemeliyim kesin:)

    YanıtlaSil
  41. Aaaa en son yorumu da ben yazmışım:)
    Bugün yeniden göz attım eski dikiş yazılarına:)O zaman bir soru: Böyle güzel kumaşları nereden buluyorsun? Sanki bir ara bir yazında yazmıştın, ama emin olamadım:( Gerçi ben İzmirdeyim ve böyle kumaşlar bulamıyorum maalesef. Sanırım tek çaresi internetten sipariş, değil mi?
    Bu arada yazdıklarını keyifle okuyorum ve hepsinde de kendimden bir parça buluyorum, fotoğraflara hayranlıkla bakıyorum:)
    Sevgiler.

    www.designbydg.blogspot.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kumaşları bir çok yerden buluyorum. Özellikle son zamanlarda ETSY'den alıyorum.
      Ama Bascilar.com, Goblen.com dan da alabilirsin bu kumaşları, İstanbulda Erol kumaşçılık var, çok aşmadım ama bir kez gittim kendimi zor kurtardım, çok güzel şeyler var. ama ben zaman sorunu yaşadığım için h.sonu bile Kumaşçılara gidemiyorum ve internetten uygun fiyatlı olanları takip ediyorum. Şikago'dan bile kumaş aldım:)) Fiyat buradakiyle hemen hemen aynı, yol parasını, benzin parasını falan koyunca da kargo ile aynı oluyor...
      Umarım yardımcı olur bu bilgiler..
      Son olarak da teşekkür ederim...:)

      Sil
  42. Yazdığın internet sitelerine mutlaka bakıcam.
    Ben de aynı şkeilde zaman problemi yazşıyorum, oyuzden galiba en iyisi yine internet alışverişi.
    Çok teşekkürler:)
    Sevgiler.

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...