Bunları dikeli epey
epey oluyor, düşünün taşınmadan önce dikmiştim. Büyük ihtimalle eski evdeki
son hamaratlıklarım. Kumaşları çok sevdim ama elimde azıcık
kalmıştı, masanın bir köşesinde durup dururlarken bari makyaj çantası dikeyim
dedim. Daha önce, hatta dikiş dikmeye
yeni başladığım dönemlerde dikmiştim bir benzerini. O postu hatırlayanlar bile çıkabilir
aranızda (burada) . Dikiş adımları ve ihtiyacınız olan malzemeler için ise
buraya bakabilirsiniz.
Benim her dönem
tutkuyla peşinden koştuğum, araştırdığım bir şeyler vardır. Bir ara, fotoğraftı
mesela, sonra dikiş teknikleri, kumaşlar, örgü.. bazen hepsinden sıkılır sadece
blogları gezer birbirinden güzel evlere saatlerce bakardım. Son zamanlarda epey
bir boşluğa düştüm. Ortada kaldım sanki. Canım eve gidip boş boş yatmak
istiyor. Bilgisayarın karşısında öylece kalıyorum, konuya bir girsem devamı
gelecek ama, işte o konuya girme sürem
epey bir uzun oluyor benim her zaman.
Mesela şimdi masayı
bir kursam, şöyle bir iki parça bir şey dikmeye başlasam biliyorum devamı
gelecek ve bir iki haftaya ben yine
çoşmuş olacağım.
Boş durmaya alışık
olmadığım için bu durumum bana acayip geliyor. Nasıl yani eve gidip yapmam
gereken bir şey ya da işten fırsat bulduğumda araştırmam gereken bir konu yok mu????
Aslında hakettim boş
boş bakmayı belkide. Çok yoruldum son
iki yıldır. Funda’nın ameliyatı ile başladı süreç, sonra evde tadilatlar, kitap
için çalışmalar, dikişler, fotoğraflar, yazılar, dergiler, eee iş yerindeki ihaleler,
sonra hastalıklar, ölümler, taşınma
derken, belli ki bünyem istiyor bunu. Kolumu kaldıracak halim yok, fotoğraf
makinasının yerini bile zor hatırlayacağım.
Aslında istiyorum
yeni evden birkaç kare paylaşayım, neler yaptık anlatayım. Önümüzdeki
haftalarda inşallah.
Hanım teyze postu
oldu bu. İnşallah maşallah: ) Hadi görüşürüz yakında…
I had sewn these two
make-up bags very long time ago, they may be my last sewing projects at our
previous home.
These two little
pieces of fabric were left over from my previous projects and I decided to
evaluate them in this way. I think they look very pretty and also very usefull.
In the first days of
my sewing adventures, I had sewn a similar of this make-up bag. May be there
are a few person among you, who remember that post, here it is. And you can
find its tutorial steps is here.
I could not come back
to my old routine still, I guess I lost my concentration. Maybe that's it, I
just need to stop. I do not know.But I'm not used to
this. I always used to find something to do and interested.
I know I will find my
lose enthusiasm very soon. Actually I hope…: )
See you soon...
Selamlar,
YanıtlaSilSıkıcı bir cuma günü öğle yemeği sonrası rapor yazarken birden için açılsın diye aklıma gelip açıyorsam bu blogu buraya iki satır da bırakmalıyım dedim. Yaptığınız iş tertemiz,titiz ve detaylarında göz alıcı oluyor ya işte en çok onu seviyorum. Bir de keşke kumaşlarımın, makinemin başına geçebilsem deyip, iç çekerek klavyenin başına dönüş sırasında içime dolan umudu... Elleriniz dert görmesin. Sevgiler :)
:) İnşallah, maşallah :)) Güldürdün beni.. Hadi inşallah öyleyse, tez vakitte gelsin o heves ve hiç gitmesin "inşallah" :)
YanıtlaSilO güzel günler gelecek, yorgunluk bitecek, bol el işli, bol fotoğraflı yazılar olacak inşallah.
YanıtlaSilSevgiler
Hep mi güzel olur diktiklerin, hep mi ferah olur çektiklerin! Ellerine sağlık canım benim, devamı da gelecektir veya gelmese de olur birazcık bünyemize dinlenmesi gereken zamanı tanımamız belki de en doğrusudur... Öperim kocaman!
YanıtlaSil