Bi Kot Gömlekten Nerelere Gittik...




Kendimi bildim bileli gardrobumda hep bir tane kot gömlek olmuştur. İlk kot gömleğimi aldığım yıllar  çoğunuzun çocukluğuna denk gelir büyük ihtimalle.

Lewis’in Türkiye’de ilk mağza açtığı yıllar… Ortalama bir pantolan 90-100 TL, kot gömlek ise 79 ya da 89 TL falandı. O zamanlar benim haftalık 20 TL. Hesabı siz yapın işte…
Devamlı Lewis mağzalarına girip girip deniyoruz ama alamadan çıkıyoruz, öğrenciler için lüks yani.

Yurta kalmayıp arkadaşımızın ablasının evinde kaldığımız bir günün sabahı biz üç kafadar para kazanmanın yolları üzerine fikirler üretip dururken kimden çıktı o dahiyane fikir hatırlamıyorum ama temizlik işine girmeye karar verdik. Amaç  100 TL’ye   1 büro temizlemek ve her seferinde birimize Lewis’dan pantolon ya da gömlek almak. 3 tur atsak yetecek.
Gençlik işte böyle bir şey… Şunu iç rahatlığıyla söyleyebilirim ki gençliğimde gereği neyse yaptım : )
İnanılmaz bir cesaret, kendine güven, umursamazlık, enerji, delilik… ne istersen var yani.

Apar topar hazırlandık çıktık evden, Beşiktaş’a geldik bir pasajı gözümüze kestirdik, en üst kattan başladık kapıları çalmaya. Yok efendim biz öğrenciyiz de paraya ihtiyacımız var, büronuzu temizletmek ister misiniz?? Ayy onlar nasıl bakışlar, ayy bizdeki nasıl bir ruh hali aklıma geldikçe darlanıyorum… Neyse sonunda bir büro bizi içeriye davet etti, patrona anlattık durumu, adam pek beğendi fikri, aferin dedi bize, tamam gelin bu cumartesi temizleyin burayı...

 
Nasıl mutluyuz size anlatamam. Hayaller hayalleri kovaladı, o üç gün içinde biz bir temizlik silosu kurduk yurt çapında üne kavuştuk bile…
Sonunda büyük gün geldi çattı, eski püskü kıyafetlerimizi alıp gittik büroya, ilk sürpriz; sular kesik!!! Şimdi hatırlamıyorum nerelerden su bulduk da doldurduk temizliğe falan başladık, ama bir şekil başladık işte. Allah’ım o nasıl pislik, o nasıl bir dağınıklık. Tabii biz ilk başlarda kendi evimiz gibi temizliyoruz, detaya giriyoruz, arada birbirimizle şakalaşıyoruz… Ama saatler geçtikçe yorulmaya, sinirlerimiz bozulmaya, umudumuzu yitirmeye başladık, bir türlü bitmiyordu… Bir yandan tuvaleti ovuyor bir yandan da “kendim ettim kendim buldum….” Şarkısını söylüyorduk.

Hayatımda o kadar yorulduğumu hatırlamıyorum (tabii o yaşıma kadarki en büyük yorgunluğum oydu sonrasında ohoooooo) .. Saat kaçta bitti işimiz bilmiyorum. Paramızı verseler de gitsek diye bakıyoruz ama istemeye de utanıyoruz. Patron bizi odasına çağırdı, bir de arkadaşı var, biz üçümüz bir koltuğa dizildik, adam konuşuyor da konuşuyor, kendi ünşversite hayatını anlatıyor, benimde kötü bir huyum var, boş kaldım mı uyuyorum. O yüzden otostoplarda asla ön koltuğa beni oturtmazlardı, dükkanlarda falan bir koltuk bulup sızdığım ve unutulduğum çok olmuştur. Neyse işte, adam konuşuyor benim gözler kapanıyor kızlardan habire dürtük yiyorum ama yok bayılacağım, sonunda adam verdi paramızı ama biz çoktan tövbe etmiştik…  Bir daha bu temizlik işinden hiç konu açılmadı, o kazandığımız parayı da aynı akşam bir güzel yedik…
 
 
Sonunda o parayla aldım ilk gömleğimi yazacağımı sandınız değil mi???  Yok o sene alamadım gömlek , sonraki sene kredimle almıştım. Hatta sonra o gömleği ilk işimde laboratuvarda çalışırken kıyafetlerimim üstüne giyiyordum, önlük niyetine. Bir gün yıkamak için eve getirdim makinadan bir çıktı kolların üçte biri yok. Kopmuş… Asitle titrasyon yapıyordum taburenin tepesine çıkıp, tabi şişenin ağını tutturana kadar gömleğin kollarını haşat etmişim, farkında değilim. Bir müddet de o şekil giydim o gömleği…

Ayy bende ki de ne hafıza neleri neleri hatırlıyorum, unut gitsin hafifle şöyle…

 
Neyse çok uzattım, nerelere gittim. Esas konuya geleyim ben. Yaz başı gibi Outletlerin olduğu bir yere gittik, Mavi Jeans’ten bir bluz alacağım, kasaya gittim ödeme yapmak için, kasadaki kız; eğer sırf bunu alırsanız 30 TL vereceksiniz, ama yanında bir şey daha alırsanız ikisine 39 TL vereceksiniz bence biraz bakın etrafa dedi. Uslu uslu tekrar döndüm raflara ama bir yandan da paniğim, kızlar dışarıda beni bekliyor diye, aceleyle kaptım bir kot gömlek, nasılsa giyerim diye gittim kasaya ödememi yaptım ohhh sen rahat ben rahat...
Eve bir geldik ki resmen kocaman defosu var gömleğin hem de tam önünde… Tamam belki 9 TL verdim ama yine de sinir oldum. Yok dedim ben bunu hallederim.
Hemen bir iki kurdela buldum, o mu olsun bu mu olsun derken şu yeşilli çiçekliyi diktim, sonra da 4 değişik saç modeliyle sizler için mankenlik yaptım: ) ( evet saç modeli kısmı biraz saçmalık oldu)

Maksat hareket olsun, gönüllere kuş konsun…

NOT; Bizim ihale yine ertelendi hanımlar, sinirden saç baş yolacağıma buraya böyle uzun uzun yazayım birşeyler de rahatlıyayım dedim. Yani ben boşuna mı yollarda sürünüp günlerce işten gece yarıları çıktım… EVET..

Neyse sağlık olsun… 

 


I always loved denim shirts and absolutely you can find one or two denim shirts in my wardrobe whenever you look.
A few months ago, we had gone to an outlet center for shopping with my friends.

I wanted to buy a blouse but cashier said that if I buy 1 piece, I will pay about 12 Euro and for 2 pieces, I wil pay about 16 Euro... I quickly choosed one more thing (seen in the images).
After shopping, when we came to home, I realized that this denim shirt is defective. I got angry to myself for not being careful but I found a simple way to be happy.

I covered this defective part with a small piece ribbon...
Now I wear it with pleasure: )

P.S ; You know I have been working very hard since last a few months, our tender is postponed again. I can get crazy. I missed a lot my blog and yours...

I hope to see you soon...




 

73 yorum :

  1. Allah iyiligini versin :)
    Ne maceralıymışsın yanında olmak isterdim valla:)


    Becerikli hatunun hali başka tabi
    Dokuz tlye mis gibi gömlek işte
    Hem kimsede de yok sana özel; )

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Senle beraber olsaydık iki üç misli gülerdik herşeye kesin...

      Sil
  2. Keyifle okudum, lise yillarima gittim sayenizde...iyi günlerde kullanin cicilerinizi :)

    YanıtlaSil
  3. 1 numaralı saçı çok sevdim:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :))) Benim de son zamanlardaki favorim o, kıvıttırıyorum ensede, olgun ablalar gibi oluyorum (tam yaşım yani) :))

      Sil
  4. Yazınızı büyük bir zevkle okudum inanın beni de öğrencilik yıllarıma götürdü diyebilirim.Çözümünüz çok akıllıca hemde kötü durmamış sanki kendi çizgisinde varmış gibi.Selamlar

    YanıtlaSil
  5. Ay minicik bir şeymiş o, defo mu yahuu, nazar boncuğu..Çok da şirin olmuş bu yeni haliyle, güle güle giy...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok yokkk öyle minik değil di, giyilmezdi yani o şekliyle, resmen kesilmiş orası ve üstğünden çırpmışlar, kötü duruyordu.
      Böyle olunca yepyeni oldu ama..:)
      Teşekkürler

      Sil
  6. Kimya kokusu aldim sanki :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nefret ederim kimyadan:( ÇEvre Mühendisiyim ben ve içinde kimyayı da barındıran saçma bir meslek...

      Sil
  7. Ay harikaymışsınız siz Ayda...Ne girişimci ruhu varmış sizde..Hikayeye bayıldım...Benim üniversite yıllarında stand hostesliği falan yapmışlığım vardır ama asıl girişimci ruhum ilkokuldaydı..Bilmiyorum sizin zamanlarınıza kadar geldi mi ama bir kazı kazanlar vardı..İçinde vırtı zırtı ufak plastik oyuncaklar ve büyük hediye olarakta berbat bir kocaman çukulata vardı..25 kuruşa komşulara kazıtırdım ama kime büyük hediye çıkarsa, o çukulatayı daha önceden ben yediğim için,parasını iade ederdim...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. HAyal meyal hatırlıyorum, çok küçükken bakkalrda vardı, bayramlarda falan rast gelirdim ama emin de değilim:)) Ama o çikolatanın nasıl birşey olduğunu hayal edebiliyorum:)))

      Sil
  8. Bayıldım, bayıldım. O nasıl anlatım, nasıl hoşsohbet bi insansın sen Nohut :)
    Okurken de bi yandan düşünüyordum, bu nasıl bir hafıza, neleri hatırlıyor diye ki, aynı cümleyi kendin için sen kurdun :)
    Dur bakalım bu makaralar (kurdele olduğunu anlamadım ilkin:)) neden gömleğin yanında derken, yaratıcılığın ve estetik düşüncenin farkını gösterdin yine :)
    Eline, hafızana sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teveccühleriniz efendim, beni mahcup ediyorsunuz..:))

      Sil
  9. olduğu gibi yazmışsın yani sanki karşımda konuşuyorsun... Ayda nasıl diye merak eden olursa bu postu iyice okusun, aynen böyle işte.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kelime yanlışları da aynen geçerli hatta, aynen böyle yazdığım gibi yanlış da konuşurum:))

      Sil
  10. Ayy sen anlattıkça benim amerikadaki günlerim geldi aklıma :) biz de work and travel ile gittiğimiz amerikada otel temizliyorduk .. amerika sevdasına neler yaşadık 3 ay :) sil süpür, sil süpür canımız çıkmıştı.. o yüzden ordaki parayla aldığım her kıyafete gözüm gibi bakıyorum :)

    YanıtlaSil
  11. Süper yapmışsın ayda abla:)

    YanıtlaSil
  12. Ben de kot gömlek çok çok severim ama sadece 1 tane kot gömleğim oldu o da kısa kolluydu..ne zamandır uzun kollu kot gömleği istiyorum yazını görünce keyifle okudum. Güzel kot gömlekler de pahalı oluyor. Ben de uygun anı kolluyorum.
    Yazışını çok seviyorum. Tanısam eminim seni de severdim :) Tatlı bir insansın okuduğum hissettiğim kadarıyla..
    Sevgiler,
    http://loveandsmile.wordpress.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Outlerde aslında uygun fiyatlı bulmak mümkün bir de mango'da falan oluyor, mesela ben oradan aldım bir tane indirimde çok uygundu fiyatı.
      Sen de gönlüne göre bir tane bulursun umarım:)

      Sil
  13. ho ho! çok güldüm! bir an o amca size sadece nasihat edip sözleşme imzalamadan iş yapmayın çocuklar bak ben şimdi size niye para ödeyeyim deyip, para yerine hayat dersiyle yolladı sandım! haha.. Vallahi çok güldüm.. Girişimci ruh'u hep kıskanmışımdır.. İmrenerek, keyifle okuyorum yazılarınızı! Fotograflarınızda göz banyosu oluyor inan ki, hatta geçtiğimiz pazar, kameramı elime alıp açtım şu fotoğraf tutorial yazınızı.. Saatlerce uğraştım kameramla :)
    Hayatımızın bir parçası oldu bu pastel renkli blog.. ilham verici.. iyi ki varsın!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) yazmayı unutmuyum yukarıya, Bizim ilk düşündüğümüz fiyat 100 tl idi adam pazarlık yaptı 90'a indirdi birde:) daha doğrusu 90 TL ye temizleyin dedi, bizde kuzu kuzu tamam dedik:))
      Umarım faydası olmuştur o yazdıklarımın, devamı gelecek dedim ama bir türlü fırsat bulamadım:(
      haaa bir de çok teşekkürler:)

      Sil
  14. yaratıcılık o günlerden beri var demek ki:)

    YanıtlaSil
  15. Harika,gulumseyerek okudum..Genclik ne guzel sey :)) Hep genc bir ruhta kalmak dilegiyle...
    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayy ne güzel bir dilek, evet ruhumuz genç olsun yeter.:)

      Sil
  16. çok güzel bir yazıydı,yaşadıklarınız beni lise yıllarıma götürdü,aah o Lewis sevdası aahhh :)
    bir de Lewis 501 modası vardı ki Allah'ım Allah'ımmm :) nostalji yaşattınız,sağolun,sevgiler

    www.minikmini.blogspot.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yaaa evet o 501 bana hiç yakışmazdı, Funda para biriktirip bana göndermişti de ona almıştım bir tane, bence ona da yakışmıyordu:)))

      Sil
  17. Sonunda o parayla aldığın ilk gömleği okumayı bekliyordum şoke ettin beni :))
    Ne güzel anlatmışsın girişimci ruhunuza çok güldüm, çok keyiflendim ama ihalenin ertelenmesine sinir oldum. Sizin şu ihalecilere vudu büyüsümü yapsak ya da ne bileyim haka dansı falan bi tırsıtsak diyorum şunları :)
    Defoları ört bas etmekte işinde de başarılı olduğunu ispatladın bu durumda bizim gömleklerde ellerinden öpebilirler bebek ;D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hahahaha işte ben böyle ters köşeye yatırırım adamı:))
      Bence bu ihale komisyonu beni belledi, benimle eğleniyor, kafa buluyor... Dur şunun yazının içine edelip, helak olsun bakalım ne yapacak diyorlar 2009 da da yaşattılar bir benzerini tırlattım :) ama bu sefer sakinim maşallah:)

      NOT: gönder defolu ürünleri

      Sil
  18. AHHHHA alemsiniz Ayda ya :))
    Bizde 10 ruffles poşeti getirene bir ruffles bedava diye çöpte bile ruffles poşeti aradık hey Allah'ım sanki alacak para yok :)))

    Çocukluk ve gençlik anılarını okumak bile insana enerji eriyor yüreğine sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) gençlikte kafa gidiyor başka bir boyutta oluyor insan...
      Gerçi ben şimdiki halimden memnunum:)

      Sil
  19. Ay Ayda çok tatlısın ya :)
    Öldüm gülmekten okurken.

    YanıtlaSil
  20. Seviyorum seni !
    Sanki kocaman olmuşsun da "gençliğim " diye başlayan cümleler kurmanı,kendinle tatlı tatlı dalga geçmeni... Her bi şeyini çok seviyorum ben !

    Kot gömlek bahane,sen yaz ben okurum gerisi hikaye ama... İhalenin ertelenmesine benim de çok canım sıkıldı ,boşuna mı onca emek ?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahhh Nilgün Abla ne de şairane yazmışsın, sen beni ben seni... böyle sevişelim biz yıllarca...

      Sil
  21. Ahhahh ne tatlısın yahuu :)
    kot gömlek inanılmaz kurtarıcıdır, o minik kurdele ile de çok tarz durmuş bana göre :)

    sevgiler

    YanıtlaSil
  22. Çok cicisin yaaa :) Keyifle okuduğum bir post daha ;)
    Gömlek de harika olmuş. Yeni bir Ayda düşüncesi. Harika..
    Öpüyorum..

    YanıtlaSil
  23. İnsan okumaya doyamıyor. Özellikle lise yıllarında anlatıkların çok güzel .

    YanıtlaSil
  24. Bir gün karşına geçip otursam, sen hikayelerini anlatsan ben dinlesem nasıl mest olurum var ya :)
    Bugün bu isteğim daha bi alevlendi zaten, yok-yok kesin kararlıyım artık düğün-müğün bir şey bulup geleceğim şehrine :))

    Sen şimdi o gömleğin defosunu kapatma hareketin ile bir moda başlatmış olabilirsin bence :) En bir şeyden anlamaz ben bile bir an bunu düşündüysem, kesin başkaları uygulamaya bile geçmiştir söyliyim sana :))

    İhaleye gerçekten çok üzüldüm, ama sen üzülme, onun yerine daha güzel şeyler düşünmeye çalış tamam mı..dediğin gibi 'sağlık olsun' neşen olsun gerisi gelir :)
    Sen konuşuyormuşsun gibi okudum bu yazıyı şimdi, nasıl keyifli nassıılll anlatamam sana :))

    YanıtlaSil
  25. It's Cafe No Hut jeans now! i like it :)

    YanıtlaSil
  26. hay ağzına sağlık:) akşam akşam ne keyifli bir yazı. İhale gitmiş ama olsun... gönüllere kuş kondurdun ya...daha değerlisi yok.
    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ohh benden mutlusu da yok eğer öyleyse:)

      Sil
  27. I love it! You are so creative :)

    Hugs,
    Signe

    YanıtlaSil
  28. blogunuzu her ziyaret ettiğimde yüreğime zaten kus konuyor pır pır ediyor... . gömlek hoş olmuş. bende her aldığım kıyafette mutlaka değişiklik yaparım huyum bu ne yapayım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel, ben öyle kıyafet konusuna henüz pek girmiş değilim arada ben de o gözle bakayım bari.

      Sil
  29. Pek keyifli bir yazi, ellerine saglik.

    YanıtlaSil
  30. Ben de bayıldım anlatımınıza. Gömlek de harika olmuş. Bende istiyorum bir denim gömlek ne zamandır ama paraya kıyıp alamadım daha. Pahalı oluyor meretler. Sizinki iyi denk gelmiş.

    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  31. hikaye beni de ergenlik yıllarımaç Levi's anılarıma götürdü. gömleğe bulduğun çözüme de bayıldım. güle güle giy :))

    YanıtlaSil
  32. Geçmiş günleri anımsamak çok güzel, hele böyle güzel anılarla hatırlamak çok daha güzel...
    Çözüm çok hoş ve pratik olmuş, elinize, fikrinize sağlık...
    Sanki bir de kimya bağlantısı kurar gibi oldum...
    Mutlu günler dileklerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çevre Mühendisiyim, olabildiğince kimyadan uzak durmaya çalışıyorum:)

      Sil
  33. Aydaci'm Nohutcu'm ilk yayinladiginda okumustum ve bi sekilde yazamadim burayaa. N'ayiiir n'oolamazZ..Bu post atlanamaz! Bayildim unutulmazlar arasina aldim zihnimin ..kocaman sevgiler..

    YanıtlaSil
  34. merhaba,
    seni ilk keşfedişim okumaktan(ve bakmaktan) zevk aldığım bloglara bıraktığın yorumlarından oldu.
    açıkçası bir butik kafenin sahibesi diye düşünmüştüm seni.(cafenohut)
    göz yanılmasını bilirsin onun gibi zihin yanılması bir nevi. :-)
    sonra blogundan içeri girdim bir gün; içim açıldı, şaşırdım. hünerli oluşun, yaptıkların kadar onları çok başarılı fotoğraflayışın bakmaya doyamadığım bloglar arasına soktu blogunu.

    sessizce takip ettim ara ara, bazen sabahladım.
    işte galiba "ben de seni çok sevdim; yaptıklarını, paylaştıklarını, hayata karşı duruşunu" deme zamanı geldi.

    okuduğum en eğlenceli yazındı.
    kot gömleğin kollarına ve gömleği o yıl almadığına güldüm ben de.

    yalın, içten, kasılmadan, kasmadan, arkadaşlar arasında paylaşılan ve dakikalarca gülünen şeyler vardır ya, koparsın, küçük bir şeydir aslında, basittir, sadedir, etkisi güçlüdür ama "oh! ne güzel güldük denir."

    gömleğe yaptığın küçük dokunuşa ve yine kendi dokunuşunu kattığın son derece naif ama bakılası askıya bir şey demeyeyim ben.
    ama gömleğin sana çok yakıştığını söylemeden geçmeyeyim.

    sevgiyle...

    YanıtlaSil
  35. ne kadar keyifle okudum anlatamam :)

    YanıtlaSil
  36. nasıl yaratıcı gençlermişsiniz, hem yaratıcı, hem üretici:))gömleğe yaptığın kamuflaj çok hoş, dört farklı saç modeliyle verdiğin pozlar da:)blogunu çok seviyorum, iyi ki varsın:) sevgiler...

    YanıtlaSil
  37. Çok şeker bi kızsın ya, nohut, arkadaşım ol nolur :)

    Sevgiler...
    Fatoş

    YanıtlaSil
  38. O kadar çalıştınız bari alsaydınız ya:(
    "Boş kaldım mı uyurum"dan sonra bir koptum, titremekten zor okudum gerisini, Allah iyiliğini versin!
    Bir gün gelip tüm eksiklerimi kapatacağım blogdaki, neden buna yorum bıraktım çünkü algıda seçicilik ben de kot gömlek çok severim:) Titrasyonla giysi eritme bizim aramızda da geyikti, bir arkadaşımız da paçaları eritirdi, çok eğlendim bak şimdi.
    Seviyorum seni ya:) O outletlerde hep bi kazıkçı zihniyet hep bi kazıkçı zihniyet, ama olsun bak bir kot gömlekten nerelere gittik:)

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...