Şu kısa süre önce başlayan dikiş maceramda öğrendiğim ve püh noktası diyebileceğim ilk şey, kesebiliyorsan dikiyorsundur…
Olay düzgün kesmede. Çünkü zaten makine dikiyor. Eğer sabırlıysan, eğer yamukluktan hiiiç hazetmiyorsan ve eğer bir sonraki adımı düşünebiliyorsan dikiş dikmek gerçekten çok zevkli.
İşte ben mühendisliğin faydasını bir kez de bu olay da yaşadım. Ölçmeyi- biçmeyi, hesabı- kitabı sevdiğimden olsa gerek dikiş işini de sevdim.
Bunca yıllık iş hayatımda yıllarca autocad programıyla çizimler yaptım. En sevmediğim şey başkasının yaptığı çizimde yapılacak revizyonlardı, farklı boyutlardaki yazılar, layersız çizgiler, explode edilmiş bloklar, en gıcık olduğum şeylerdi. Hep oturur baştan çizerdim. (Birazcık teknik oldu takılmayın).
İhale dosyası hazırladığımda içi illa kitap gibi olacak, etiket düzgün yapışacak, biri eline dosyayı aldımı yüzü gülecek, içinde kanalizasyon arıtması olsa bile: ) (Allah’ım yaa bu kadar mı bana tezat bir iş olur)
Neyse işte diyeceğim şu; belli bir yaşa gelince insan öğrendiği tüm bilgileri harmanlayıp hayatıyla yoğurabiliyor. Ne yaptığının önemi yok, ister trilyonluk bir ihale dosyası hazırla, ister paspas dik, ikisinde de aynı teknikler, aynı kafa yorma, aynı özen ve aynı emek. (Paspası tercih ederim ama)
Şu gördüğünüz benim ilk patchwork denemem. Benim kafamda pek bir seviyelendirme yoktur. Nasıl anlatsam bunu. Ben 17 yaşındaki bir gençle de, 11 yaşındaki ufaklıkla da , 60 lık bir amcayla da aynı şeyleri konuşurum. Çok komik aslında,farkedeli epey oluyor . Bir şey anlatacaksam anlatırım karşımdakinin yaşı, cinsi, bana yakınlığı, hatta tanıyıp tanımamam bile önemli değildir, aynı vurgularla, aynı detaylarla anlatırım. Ya da mesela bir yerlerde bir şey gördüm, eğer beğendiysem, eğer yapayım dediysem soyunurum yapmaya, zor mu kolay mı, yapabilir miyim, yapamaz mıyım düşünmem. Bir insan evladı yapmışya , ee biraz zorlama, biraz düşünme, biraz dikkat.. ben de yaparım derim. Yaparken anlarım o işin seviyesini, beni aştığını: ) Kardeşim de böyledir ama, sanırım annemle babamdan kaynaklanıyor. Bence sen bağlarsın avizeleri, teknik adamsın derler, bir bakmışım sandalye tepesindeyim evin avizelerini bağlıyorum, sadece ufak tefek rötuş yapsak olur, sen seversin boyayı derler, bir bakmışsın kardeşim elinde rulo dış cephe boyası yapıyor: )
Çok mesaj yüklü bir post oldu ama bazen etrafımda öyle gençler görüyorum ki neyi nasıl yaptıklarının hiç önemi yok, hiçbir şeye odaklanmıyorlar, hiçbir şey için kendilerini zorlamıyorlar, hiçbir şeye karşı tutkulu değiller. Neyden tatmin oluyor anlamak çok zor.
Tamam kestim. Gelelim bu kırmızlı patchwork ne olacak, ilk önce mutfak için paspas yapalım dedik, öyle başladım kesmeye, ama elimde çok koyu renkli ve kalın kumaş olmadığından böyle bir şey çıktı ortaya, ee bunu da mutfakta kullanmak olmayacak tabi şimdi. Tamamlanmadı henüz, araya başka işler girdi, altını düz kırmızı kumaştan yapacağım. Ama belki Altınoluk’a gittiğimde yapar orada kullanırız.
Patchwork yapmak çok zevkli, ama işte başta dediğim gibi tüm parçaları birbiriyle eşit ve düzgün kesmek şartıyla. Parçalar düzgünse, dikiş makinasının da ayağına konsantre olup dikiyorsan oluyor bu iş. Gözünü aman diyim kaçırma o ayaktan, hııımmm yap, derin bir nefes al ve bas pedala….
I am a rookie tailor but I can say that if you want to sew nice somethings, you should cut the fabrics neatly. You need to control dimensions of all pieces.
I am not sure, maybe some of you can be know that I'm an enviromental engineer and I have benefited from this when I'm sewing somethings. I always hate irregular things.
When I'm preparing a tender file or sewing a pillow, I always behave very careful and picky. I think that it is not important what do you do, you should take care ...
This is my first patchwork trial which is seen here. I started to sew this patchwork as floor-mat for our kitchen but now I am thinking to use it in summer house of my parents
I will use red fabric to back it. In recent days I have to do another jobs but I want to finish this floor-mat as soon as possible.
harika olmuş ilk deneme:) ihale dosyasına gösterdiğiniz özeni paspasa gösteriyor olmak biraz da karakteriniz sanırım, her işi ciddiye almak, çok güzel bir özellik...
YanıtlaSilÇoğunlukla güzel ama her zaman da değil, bazen olmayacak işleri de çok d-cciddiye alınca hiç birşey yapamıyor insan:)
SilAydacım tam annemlik bir kızsın sen vallahi :)( beni zerre beğenmez de :) )
YanıtlaSilyazık sakın onu paspas yapma
biraz daha büyütüp altınıda astarladın mı al sana yazlık pike...
sen onu bi güzelde süslersin...
şahane olur....
bende bir fikir ;)
Hahha, senin yanında benim esamem okunmaz, annen seni beğenmiyorsa, benim kestiğim kelebekleri kaşlşa göz arasında çöpe atar:))
SilBu arada iyi hoş dedin de pike yapacak kadar enerjiyi ve zamanı nasıl bulacağım ben:( Keşke tüm hafta içi evde olsam da yapsam..
bu arada kesşe kapı komşumuz olsaydın
YanıtlaSilhergün sizdeydim
valla keki, kurabiyeyi ben yapardım :D
Ahhh ahhh işte bu harika olurdu:)
Silçok iyi başarmışsın :)
YanıtlaSilo teknik bilgilerden anladım senelerdir bir autocad kullanıcı olarak :D
ama otur patchwork yap deseler yapamam :D
:))) hele sen bi niyetlen görürüz
SilSen de benim eşim gibisin iş konusunda...
YanıtlaSilKırkyama çalışman çok güzel olmuş, bitmemiş hali bile:) Bence masa örtüsü üzerine kapak olsun. Çok yakışır, üzerine de kırmızı bir çiçek, mis miss:)
Ne olursa olsun, konduğu yere güzellik katacağı kesin. Ellerine sağlık.
Aaa bak bu da iyi bir fikir.. Acaba yazlık evdeki küçük masaya yapabilir miyim, dur sen, anneme sorayım bir de...
SilSitene bayiliyorum, kendi yaptiklarini sergilemen harika, fotograflar super, ic aciyor. Yalniz bir de Ingilizce yazmasan keske. O kadar cok hata var ki, kac defa metini duzeltip geri yollayayim sana dedim ama nerden baslayacagimi bilemedim. O kadar cok hata var ki her postunda. Herkesin Ingilizce blog yazmasi gerekmiyor, Ingilizce bilmesi de gerekmiyor zaten. Zorlamasan keske... Ya da ogrenene kadar beklesen belki.
YanıtlaSilHaklısın, bu da bir fikir tabi...
Silİnsan kendini zorlamazsa birşeyler için, nasıl öğrenebilir ki :) Hatalarımız zaten en büyük öğretmenimiz... Bu da başka bir fikir ;)
SilŞu patchwork ilgimi çekiyordu bir süredir,bu post bayağı sevindirdi beni. Bir yarışma afişinde görüp annemin kolunu çekiştirmiştim yapmalıyız diye, öyle unutuldu gitti sonra.
YanıtlaSilİyi dikme yolunun iyi kesmekten geçtiği fikrine de katılıyorum şiddetle.. Kesme-biçme işine ağırlık vermem lazım bir an önce..
"Büyük laflar"ına gelince.. Sık sık etsen ya :)
:)) Kesin yapın çok zevkli birşey, ben yabancı bloglarda görüyordum, yaa bunlar deli mi sarmışlar bu işe, nası beceriyorlar sıkılmadan diyordum ama yapınca anladım zevkli gerçekten.
SilBir de bir süre sonra insan tutamıyormuş kendini yeni yeni anlıyorum, büyük büyük laflar etmek kaçınılmaz oluyormuş:)
peki ama ben kesebilirim... tecrübeyle sabittir ki; yamuk dikerim :D
YanıtlaSilhahahaa, aklın nerede senin:) Tibet evde olsa adam adam konuşsa ben de dikemem, dikkatim dağılır, sonra amaaaan der fırlatırım kumaşı bir tafara Tibet'le oynarım:)
Silsahane kumaslar,renkler
YanıtlaSilminderler
bayildim
sevgiler
ellerinize saglik
Çook teşekkürler.
SilBas gaza Nohutcum bas gaza. :)
YanıtlaSilAnneannem severdi patchwork yapmayı. Hala onun yaptıklarını kullanıyorum. Bir yandan da gözüm gibi bakarım. Yırtılmasın diye. Bir ara fotosunu koyarım yaptığı seccadenin.
Aaa evet bizde de mi vardı ne seccade öyle, nerede o sşimdi, dur anneme bir sorayım bunu, sen de fotoğrafla kesin merak ettim ..
Sileline sağlık.çok güzel olmuş. oluyor.olacak :D
YanıtlaSilbende seninle aynı fikirdeyim aslında, kesebiliyorsan dikebiliyorsun :D
Değil mi ama:)
SilTeşekkürler...
Revizyondan nefffrrreett ediyorum:)))Bunu belirtmek istedim birden:)) Aydacığım, valla senin bloğunda birçok şeye heves ediyorum, bak şimdi gidip 50 mm lens alıcam, başıma bir de dikiş makinesi çıkarma çok rica ederim:))) öpüyorum seni, gene harika işler peşindesin. sevgiler...
YanıtlaSil:))) İlahi Derya, tamam senin için kendimi biraz frenlerim. Ama sen bence git lensi al, dikiş makinası için daha gençsin:)
SilWonderful! I love all the whimsical little patterns together and the red will complement them perfectly. And I also completely understand your "engineer" need to control the size and shape of each square :))
YanıtlaSilThank you:) and yes it is very useful for sewing this patchwork.
SilIf you want to sew patchwork,you should take engineering education:)
her zamanki gibi bunu da başarmışın Ayda. zamanı gelince ne olacağı belli olur zaten. asıl kumaşlarının zenginliği dikkatimi çekti. hangi ara bu kadar kumaşı biriktirdin ?
YanıtlaSilEpey oluyor be Buketciğim, daha makina yokken almaya başlamıştım ben. Ama hepsi azıcık azıcık, çoğu yarım metre onların:)
SilRenkleri cok guzel omus !
YanıtlaSilMutfakta kurulama bezi olarak kullanilabilir :)
Ellerine saglik :)
Kurulama bezi olarak pek kıyamam herhalde:) ama değerlendireceğim bir şekil...
SilAydacim kumaşlara bayıldım hemen söyle ne olur nerden buldun bu güzel seyleri:)
YanıtlaSilalsında hepsini bir çırpıda almadım. Bunların çoğunluğu Beşiktaş'taki kumaşçıdan, bir kısmı ikea'dan, bir kısmı da eski kıyafetlerden falan kesilmiş durumda..
Silbenim de liseden kalma patchwork bir yatak rtüm var... kullanmıyorum, sıkıldım ama içinde kullandığım kumaşların her biri bir başka anıyı hatırlayor.. patchwwork de bu demek esasında zaten değil mi, sen daha iyi bilirisn eminim teknik arkadaşım:)
YanıtlaSilbenim aslında bir senedir aklımda şu var: (çok geç kaldım bu fikir için herşeyi dağıttım, verdim, attım ama: çocukların artık olmayan giysilerinden felan bir battaaniye yapmak onlara.. düşünsene ne hatıra..
neyse bir de şu var: İ. nin bir arkadaşı var, seni ona benzetiyorum çok. ilginçtir hiç söylemedim bunu şimdiye dek sanırım:. çok çok zeki bir çocuktur, herşeye atılır, herşeyi yapar, herşey konusunda fikir sahibidir, kim ne öğrenmek ietse ona sorar hatta:) öpüyorum:)
Aynen öyle Mümine ve keşke keşke yapabilseydin o battaniyeyi, gerçi çok da geç kalmış sayılmazsın, bir yaş sınırı yoktur herhalde:)Bence süper olur, şimdi şkoçya'da kışın çocukların okuldan gelmesini beklerken, camın önünde bir yandan kahveni yudumlar bir yandan keser biçersin...
SilBu arada o arkadaşla beni tanıştır da yarışalım o zaman:) OOOO meydan okuma gibi oldu.. Ürktüm.. tırıs tırıs tırıs.....
Şekerci dükkanında ki iştah açıcı şekerler gibi dizmişsin kumaşları, haminnem gibi nasihat edercesine vermişsin gazı, bir an "ayol ben de yaparım bu nu" demedim değil hani :)
YanıtlaSilBir de helal be mühendis :)
Sevdiye ne yapacaksın Bursa'da topla tası tarağı gel buraya:)) Yok yok olmadı tamam bul bahçeli bir yer ben geleceğim oraya sana komşu.. İşte o zaman yarışacağız seninle sen etamin işleyeceksin ben de dikeceğim:)bir birimize gaz vere vere uçarız bile belki:)
SilEllerine sağlık Nohutum. bence bu patchwork harika bir pike olabilir ya da balkon masasına masa örtüsü. Sen bunu sana yakışır bir şekilde değerlendireceksin eminim.
YanıtlaSilPike'ye dayanamam, ama masa örtüsü mantıklı gelmeye başladı.. Olmadı yine paspas yaparım ama yazlıktaki bizim yatak odamıza koyarım... Orada belli olacak:)
SilÇok güzel olmuş. Düzgün kesebiliyorsan düzgün dikebiliyorsun buna sonuna kadar katılıyorum ve tekrar tebrik ediyorum.Sevgilerimle.
YanıtlaSilÇoook teşekkür ederim.
SilOnca kumaşı dikmek için aldın demek..
YanıtlaSilBu patchwork bitince (tabi biraz daha büyütmen lazım) kızıma nevresim yapabilirim onu :)
Yani umudum o yönde, dikerim inşallah hepsiyle mutklu olacağım,mutlu edeceğim birşeyler..
SilNevresim derken... sence bende o kadar sabır var mı:))
nevresim derken tek bir yorgan kılıfı demek istemiştim.
SilYavru da 3 yaşında zaten, ne kadar büyük olması gerektiğini sen tahayyül et :)
:))) hahaa evet yaa kızıma demişsin:) ben de çift kişilik falan diye düşünüp buhrana girmiştim:))
Silbirileri yapmışsa bende yaparım.. süper bir hayat felsefesi bu.. yenilgiye yer olmamalı insan hayatında.. bir işi bitirmede en önemli faktör olumlu yaklaşım ve sabır..
YanıtlaSilyine çok güzel bir yazı ve çok güzel bir elişi..
ne diyeyim eline, diline sağlık..
Sevgi, çook teşekkür ederim, beğendiğine gerçekten sevindim. bir de benim annemin adı da Sevgi, ne güzel...
SilBen hep çiçeklere takılıyorum... Lavantalar ne hoş duruyorlar...
YanıtlaSilYaa evet , teyzemin kızının bahçesinden topladım, şimdilerde biraz kurudu ama çok dökülüyor, keşke dökülmese hep öyle kalsa..
Silannemin diktiği bu tarz patchwork yatak örtülerimiz(yazın pike niyetine de kullanırdık)vardı çocukken...
YanıtlaSilparça kumaşlar dikiş diken teyzemlerden toplama...bu toplananlar "yamalık bohçası" denen bir bohçada olurdu...(dikişten artan parçalar biriktirilir,yamanması gereken bir şey çıkınca,bohça açılır en uygun kumaş parçası seçilirmiş)
sabrına,yaptıklarına hayranım...bu arada o kumaş yığınına bayıldığımı da belirteyim...
sevgier,en kocamanından:))
Bak ben de hatırladım birşeyler. Bizim evde de büfenin bir çekmecesinde böyle parça kumaşlar dururdu, ben evcilik oynarken annemden gizli gizli kaçırırdım onlardan bebeğime elbise dikmek için. Ne güzeldi..
SilBen de kıyamıyorum o kumaşlara, hiç eksilmesin hep öyle dursun istiyorum:))
emeğine sağlık :) takipteyim yeni çalışmalarını bekliyorum.
YanıtlaSilÇook teşekkür ederim.
SilBen de geçen sene neredeyse 25-30 tane torba diktikten sonra, patchwork'e merak saldım. Daha doğrusu yorganlamaya. Ve bu kadar zevkli bir iş tanımadım hayatımda. Blogumda yazdığım gibi artan kumaşlar birikiyor. Şu anda sizin yaptığınız gibi elimde kocaman bir parça var da yorganlamasını henüz yapmadım. Asıl zevkli yanı da (parçaları birleştirmek kadar) yorganlama kısmı... Türkiye'de bu iş daha yaygın değil galiba. Sevgiler...
YanıtlaSilYorganlama ne?? Offf biraz araştırma yapmam gerek bu konuda, gerçi zamanım olsa dalacağım daha derinden bu pkırkyama işine ama nerdeeee:(
SilMesela bayılıyorum senin diktiğin çocuk elbiselerine ama daha ona zaman var benim için:)
Ben de tam dalamadım ama gözüm orda. Hatta işi iyice büyütüp atölye bile açmak istiyorum. Aslında bilirsin, birleştirilen kumaşlar ile astar kumaş (hani düz kırmızı demişsin ya) arasına elyaf tabakası yerleştirip üç katı dikişlerle birleştirme işi. Yani quilting. Düz, çapraz ya da serbest dikişlerle makinede ya da elde.
SilGerçi sadece astarla da çok güzel durur seninki ama yorganlama da bir doku katıyor bu işe. Sevgiler.
Sen açsan atölye ben de gelsem öğrensem şu işi:) Evet içine birşeyler koyduklarını görmüştüm ama ona yorganlama dendiğini bilmiyordum...
SilYour little patchwork is so pretty....Have I told you how much I love your blog...well I do! xoxo
YanıtlaSilThank you so much Dear Koralee, you are realy so sweet like your blog. I also love it:)
SilEllerine sağlık. Bence mükemmel olmuş.
YanıtlaSilFotoğraflarda harikaaa.
Beceriksiz anne Çiğdem
:) çookk teşekkür ederim
Silmerhaba, yine çok güzel bir yazı yazmışsınız. bilgisayarın karşısına ekrana yapışmış ve dirseklerimi dayayarak yüzümü iki elimin arasına koyarak sizin yazılarınızı resimlerinizi okuyarak buluyorum huzuru. iş yerindeyim ve her sabah bloğunuzu açtıkça bir iç çekişle başlıyorum. sizinle tanışmayı çok isterdim. bende sizin gibiyim. hayatın anlamını yakalamışsınız. bende ilk araba kullanmaya başladığımda. bak dikiş makinası kullanmanın faydaları ne de güzel kullanıyorum diye kendime atıflarda bulunmuştum. çok faydasını gördüm. el göz ayak koordinasyonu.. yaptığınız ürünle zevkle takip ediyorum. kolay gelsin.
YanıtlaSilÇok mutlu oldum yazdığın her kelimeden, çok çok teşekkür ederim.
SilŞu araba kullanma işine gelince, ben hep aralıklarla kullandım arabayı ve son senelerde kardeşim kullandığı içinde iyice soğudum, ama bakarsın şu dikiş olayı bana da yarar ver basar giderim gaza:)
Çok içaçıcı bir şey olmuş:) Bir zamanlar ben de patchwork delisi olmuştum ama bir iki cm. lik hataları bile affetmeme huyumdan ve yorganlamanın bezdiriciliğinden artık yapmıyorum.
YanıtlaSilYorganlama mevzuna henüz gelemedim, gelir miyim de bilmem, baksana gözüm korktu:)
Sillayerların düzgün olma olayı o kadar tandık ki bana, dosyanın temiz, düzenli, başlıklı olması... gözün o düzene alışkın olması hayatın her yerinde kendini gösteriyor. iyi bişey heralde :)
YanıtlaSilBir çok konuda iyi ama işte bazen aşıtıya da kaçmamak gerekeyior, Haketmeyen şeylere de aynı önemi verince ömründen gidiyor boşa:)
SilGood morning dear Ayda!
YanıtlaSilOh these fabrics are sooooo pretty! You are becoming such a good seamstress.
Have a lovely day!
Thank you:) Anymore, I am addicted to fabric.:)
SilSoft and sweet ~ I love patchwork :)
YanıtlaSilLaura | Bright Bold and Beautiful blog
Thank you so much Dear Laura..
Silbazen etrafımda öyle gençler görüyorum ki neyi nasıl yaptıklarının hiç önemi yok, hiçbir şeye odaklanmıyorlar, hiçbir şey için kendilerini zorlamıyorlar, hiçbir şeye karşı tutkulu değiller. Neyden tatmin oluyor anlamak çok zor................ bu cümleyi bende çok sık kullanırdım. ne demek istediğini çok iyi anlıyorum.
YanıtlaSilÇok güzel olmuş, ben de dikiş makinesi alıp yeni yeni başladım bu işlere. Açıkçası bende öyle kesme, ölçü alma gibi yetenekler pek yok, ben de mühendisim bu arada :), bir de hemen bir iş olsun bitsin istiyorum, böylelikle hobiden çıkıp mecburiyete dönüşüyor, makinenin pedalına da ayağımı bi türlü alıştıramadım, kayıp gidiyor. galiba acelecilikten :)
YanıtlaSilBir süredir zevkle takip ediyorum bloğunuzu, paylaşımlarınız çok güzel. Kumaşlara bayıldım, nerden alıyorsunuz?
Sizin siteyi bakinca kendime bir makine bir de rengli rengli kumaslar alasim geliyor ama ben boyle marifetli degilim ki.
YanıtlaSilElinize saglik olsun... Hepsi harika..
It's so beautiful! I love well done things, and this future patchwork floor-mat looks great! I've just finished my first patchwork quilt (you can see it at my blog). I'm a sew-addicted too!
YanıtlaSilcok guzel olmus, ellerine saglik
YanıtlaSilBenim zamanımda kafası çalışan, kendi çalışkan kızlar, hakim hekim olsunlar mühendis çıksınlar, iyi okusunlar, profösörlüğe kadar yükselsinler istenirdi. Hatta hoppudu zıppıdı kızlara, "sen artık kız mesleğe gider, bir de zengin koca bulursun, okumazsın" diye kızarlardı. Hatta kız mesleğe "bu kız kafasız, hiç bir şey olamayacak, bari iki sökük dikmeyi öğrensin" diye gönderilenler olurdu. Oysa ben, şimdiki aklım olsa, şu an yaptığım mesleği tercih etmezdim. Hastane eczacılığı Sağlık Bakanlığının ağır işleyişleri ve anlamsız istekleri yüzünden ızdırap haline geldi. Bir ilaç ihalesine çıkıyorum, aylar sürüyor. Saçma. İnşaat mı yapıyoruz arkadaş? İlaç bu kaç para zarar edersin ki? Devletin işleyişi yavaş ve bundan nefret ediyorum. İşte bu zamanlarda hayatıma bir nefes aldırmak için dikiş, nakış, resim, kanaviçe, örgü ve hatta temizlik sokuyorum. İnan temizlik yapmak bile rahatlatıyor:)) Sonra da "acaba hobi olarak değil de, meslek olarak dikiş nakış vb şeylerin içinde olsaydım, şimdiki kadar zevk alır mıydım" diye düşünmekten de kendimi alamıyorum. Her seferinde de geldiğim yer, şu an daha fazla zevk aldığım noktasıdır. O zaman çıkaralım tadını, oley!!!
YanıtlaSilAh o revizyon projeleri...Hiç açmayayım en iyisi konuyu kulunç ağrılarım azıyor;)
YanıtlaSilPatchwork bayıldığım desenlerden.Dikiş öğrenince denemeliyim kesin:)
Aaaa en son yorumu da ben yazmışım:)
YanıtlaSilBugün yeniden göz attım eski dikiş yazılarına:)O zaman bir soru: Böyle güzel kumaşları nereden buluyorsun? Sanki bir ara bir yazında yazmıştın, ama emin olamadım:( Gerçi ben İzmirdeyim ve böyle kumaşlar bulamıyorum maalesef. Sanırım tek çaresi internetten sipariş, değil mi?
Bu arada yazdıklarını keyifle okuyorum ve hepsinde de kendimden bir parça buluyorum, fotoğraflara hayranlıkla bakıyorum:)
Sevgiler.
www.designbydg.blogspot.com
Kumaşları bir çok yerden buluyorum. Özellikle son zamanlarda ETSY'den alıyorum.
SilAma Bascilar.com, Goblen.com dan da alabilirsin bu kumaşları, İstanbulda Erol kumaşçılık var, çok aşmadım ama bir kez gittim kendimi zor kurtardım, çok güzel şeyler var. ama ben zaman sorunu yaşadığım için h.sonu bile Kumaşçılara gidemiyorum ve internetten uygun fiyatlı olanları takip ediyorum. Şikago'dan bile kumaş aldım:)) Fiyat buradakiyle hemen hemen aynı, yol parasını, benzin parasını falan koyunca da kargo ile aynı oluyor...
Umarım yardımcı olur bu bilgiler..
Son olarak da teşekkür ederim...:)
Yazdığın internet sitelerine mutlaka bakıcam.
YanıtlaSilBen de aynı şkeilde zaman problemi yazşıyorum, oyuzden galiba en iyisi yine internet alışverişi.
Çok teşekkürler:)
Sevgiler.