Merhaba Ben Tenkit Osman!!!



Evimiz aslında Altınoluk ile Akçay arasında bir yerde. Oraya gittiğimizde yüzmek  ve market alış verişi dışında hemen hemen hiç evden çıkmıyoruz. Altınoluk ve Akçay’ın içine hiç bir kuvvet götüremez bizi. O kadar kalabalık ki. Biz ailecek evde keyif yapmayı daha çok seviyoruz, dışarılarda çay – kahve içip birşeyler yemek pek bizim ailenin tarzı değil. Tez canlı olduğumuz için gitsek de çayımızı içer hemen ayaklanırız…
Ama evde de pek oturmuyoruz, devamlı yapacak bir işimiz oluyor. Ben anlamıyorum neden bizim ailenin hep yapması gereken işler var…
Neyse işte orada o kadar mutluyum ki, anında İstanbul’u, işi – gücü unutuyorum… Geçen sene benim hastalığım, ameliyatım derken çok gerilmiştik bu yüzden çok sık gittik oraya, o kadar iyi gelmişti ki..
Ameliyattan sonra güneş ışığı ameliyat izimi belirginleştirmesin diye bant takıyordum boğazıma sahilde. Yüzdüm tam çıkacağım kıyıda oyalanıyorum, bir erkek çocuğu sinsice yanıma yaklaştı ve yan gözle bana bakıp ;” satılık mısın sen ? “ dedi bana… Ben öyle dondum kaldım, kafamdan neler neler geçti… “nereden çıktı şimdi o “ dedim, “ boynundaki etiketten anladım “ dedi…  Pesss…







Babamdan inciler;

-Yıllardır bu kavgamız sürer, ben bir bölüme, ya da hani balkonlara asılan ince uzun plastik saksıların içine, çiçek ekileceği zaman hepsinin aynı tür ve mümkünse aynı renk olmasını isterim ama bizimkiler bir türlü buna uymaz..
Sabahın köründe oraya vardık ve gitmeden önce yazdıklarımın çoğu aynen gerçekleşti. Bahçeyi gezerken yine bir bölüme aynı çiçeğin farklı farklı renklerini diktiklerini gördüm.  “ Bunlar olmamış sökerim ben bunları “ dedim.
Sonra içeriye girdik bizim odamızda ne güzel kilim vardı, annem oraya halı sermiş, neymiş halı daha ağır duruyormuş, “ yok istemem ben,kaldırırım bunu“ dedim. Bunun üstüne babam “ Hoş geldin TENKİT OSMAN” diyerek konuyu kapattı… J

-Fotoğraf makinamı ilk kez gördüler. Tabii bütün gün elimden düşmüyor, babam güzel bir şey gördüğünde hemen beni çağırıyor  “Papa-Rıza koş gel çek bunu” . Paparazinin bizim ev versiyonu Papa-rıza oluyor yani…

-Babamı oturtturdum fotoğraflarını çekiyorum, “Öyle donuk bakma gül biraz” dedim “ gözden mi güleyim kalpten mi güleyim “ diye sordu…. İkisini de denedik bu gözden gülüşJ

-Annem ben kardeşim yan masada kahve içiyoruz babam parmağının ucunu göstererek geldi  “ buraya ağaç girdi sizin gözünüz görür çıkartıverin” diye...
Annem oradan; ” büyüsün boşver, büyüyünce budarız ağacı”
Hahaha diye güldük, kaldı koca ağaç adamın parmağında… unuttuk gitti…







Sorry, I am very busy today at the office, I could not write this post’s English version . I mentioned our home in Altınoluk and how we are happy there… When I go to there I can forget everything and feel relax… This summer I hope we can go there very offten..


Daha fazlası için flickr hesabıma bakabilirsiniz.

If you want to see more you can look at my flickr acount.

22 yorum :

  1. babanın fotoğrafı favorim oldu hem kalpten hem gözden gülmüş yansımasıda süper olmuş:)) çiçek fotoğraflarını zaten çok severim ışıl ışıl gözlerim kamaştı resmen ne güzel bir bahçe..o minicik karpuzda gözümden kaçmadı;) keyifli günler...

    YanıtlaSil
  2. Kıvrak zekan,espri yeteneğin genetikmiş yani :) Bayıldım sizin evin her haline ama aynı zamanda ortancalarınızı kıskandım,fotoğrafını benimkilere göstersem utanıp coşarlar mı acaba ?

    YanıtlaSil
  3. Meyra; Babama söyleyeceğim bizim kızlar seni beğendi diye... Artık bir ay kollar hafif kalkık ve geride dolaşır bahçede...

    YanıtlaSil
  4. Colette; ailecek çok teşekkür ederiz efendim... Ben de bayıldım ortancalara bu sefer.. Gerçi babam onları alttan o kadar çok budamış ki annem tavus kuşu diyor onlara..

    YanıtlaSil
  5. Baban gözden değil,yürekten gülmüş,
    Babanın kızısın anlaşılan,tatlı dil ondan belli.
    Ah o troid denen illetyusun ne olduğunu iyi bilirim.Sen'i sinirli ve agresif düşünemeyorum neyse ki geçmiş,gitmiş...

    YanıtlaSil
  6. ne güzeldir havası oraların, ev o kadar iç açıcıki dışarı çıkmaya gerek duyulmaz tabii :D

    YanıtlaSil
  7. merhaba, harika resimler bunlar..
    işten iyice bunaldığım şu günlerde kaçıp sizin eve gelesim geldi wallai.. çiçekler, meyveler, mutlu bir aile, fotograflar bile huzur dolu.. paylaşım için teşekkürler :)

    YanıtlaSil
  8. Görseller harika...Bu ortamda kahvaltı yapmanın keyfi başka olur...)).Sevgiler.Aida

    YanıtlaSil
  9. Yolu oralara düşen herkesi bekleriz efendim, yerimiz bol.. Hem bizimkiler de pek sevinir...:)

    YanıtlaSil
  10. Offf off! harika harika! ben de olsam gelmek istemezdim keşmekeş İstanbul'a..

    YanıtlaSil
  11. sen beni öldürcen miii???? ortancalaarr ortancalarr ortancalarr ortancalaarrrrr ........ evi değiştirtecek bana vallaha. keyfiniz huzurunuz katlansın inşallah o bahçede...
    müjde

    YanıtlaSil
  12. Sevgili Nohut....Baban öyle güzel bakiyor ki...ne mutlu,böyle sevgiyle bakan,kalpten gülümseyen bir aileyle yasamak büyük keyiftir...Bahceye bayildim...ayrintilara bayildim. Ortancalara asik oldum...kisacasi bende gelmek istiyoruuuuum o bahceye....:)))) sevgileirmle

    zehra

    YanıtlaSil
  13. Deli Anne bakin ne guzellikler var burada dedi hemen kostum geldim ve sanirim musadenizle kalacagim :) Harika fotograflar ve yazilar elnize saglik. Umarim hep boyle neseli gecsin ailenizle gunler
    Sevgiler

    YanıtlaSil
  14. Ortanca'ya bayılırım.

    YanıtlaSil
  15. Harika bahçe, harika fotoğraflar :)

    YanıtlaSil
  16. Karışmasana sen babanın zevkine, hem bak nekedar da zevkli adam.bayıldım bahçenize..

    YanıtlaSil
  17. Deli anne sayesinde bu blogu kesfettim. Burasi harikaymis!!!
    Sevgiler

    YanıtlaSil
  18. Beautiful!
    Your garden is inspiring!

    YanıtlaSil
  19. mest oldum.

    satılık yakıştırmasına çok güldüm. kesinlikle babanın kızısın. baba kız diyaloglarınıza, babanın harika cevabına diyecek söz bulamıyorum.

    papa-rıza olayına koptum.

    deli annem tavsiye etti başka sebebe ne hacet. sonuç burdayım. mutluyum.

    YanıtlaSil
  20. Neşeniz,mutluluğunuz güzel evinizden eksik olmasın;)

    Babanın sözlerine,gülüşüne de mest oldum.41 kere maşallah;)

    YanıtlaSil
  21. saatlerdir blogunuzdan çıkamıyorum,ne güzel bir görsel şölen ve ne kadar rahat bir sohbet. sanki çoktandır görmediğim bir arkadaşımla karşı karşıya gülüyorum.inanırmısınız arada laf yetiştiriyorum size.

    YanıtlaSil
  22. Allah babanızı başınızdan ekik etmesin :)

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...